Alizina

konposatu kimiko

Alizina baratxuritik datorren molekula organikoa da, ezaugarri mikrobizidak dituena (hainbat bakterio, onddo eta birus hiltzeko gaitasuna du)[1]. Baratxuriak alizina modu naturalean ekoizten du mikrobio patogeno eta izurriteen aurrean babesa lortzeko.

Alizina
Formula kimikoaC6H10OS2
SMILES kanonikoa2D eredua
MolView3D eredua
Konposizioasufre eta karbono
Motakonposatu kimiko
Masa molekularra162,017307 Da
Erabilera
ElkarrekintzaTransient receptor potential cation channel subfamily A member 1 (en) Itzuli, Transient receptor potential cation channel, subfamily A, member 1 (en) Itzuli eta Transient receptor potential cation channel subfamily V member 1 (en) Itzuli
Rolahypolipidemic (en) Itzuli, diabetes-kontrako, anti-infective agent (en) Itzuli, Antioxidatzaile eta free radical scavengers (en) Itzuli
Identifikatzaileak
InChlKeyJDLKFOPOAOFWQN-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia539-86-6
ChemSpider58548
PubChem65036
Reaxys1752823
Gmelin28411
ChEMBLCHEMBL359965
EC zenbakia208-727-7
ECHA100.007.935
MeSHC006452
KNApSAcKC00001242
UNII3C39BY17Y6
KEGGC07600

Alizinaren aitzindaria aliina izeneko molekula da. Baratxuria xehatzen dugunean alinasa entzimak aliina alizina bihurtzen du. Kalte bat jasaten duenean soilik, beraz, ekoizten du baratxuriak alizina.

Egitura kimikoari dagokionez tiosulfinato taldea du molekula horrek, bi sufre atomoekin.

Erabilera terapeutikoa aldatu

Irensten dugun alizina ez da oso ondo xurgatzen hesteetan [2], eta horrenbestez botika moduan erabiltzen denean aldaketa batzuk egiten zaizkio laborategian molekula horri, hobeto xurga dadin.

Baratxuria sukaldean 60 °C-tik gora berotzen denean alizinak bere ezaugarri asko galtzen ditu.

Bere osasun onuren artean hauek dira nabarmenenak:

Erreferentziak aldatu

  1. Cavallito, Chester J.; Bailey, John Hays Journal of the American Chemical Society, 66, 11, 1944-1950 orr. DOI [1]
  2. ¿Cuáles son los beneficios de la alicina? muy fitness
  3. Srivastava KC «Evidence for the mechanism by which garlic inhibits platelet aggregation». Prostaglandins Leukot Med, 22, 3, 1986, 313–321 orr. DOI[2]

Kanpo estekak aldatu