Bessemer prozedura: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary
No edit summary
1. lerroa:
'''Bessemer prozesua''' [[burdina]] seriean ekoizteko lehen prozesu merkea izan zen. Prozesu honek bere asmatzailearen izena hartzen du,  [[Henry Bessemer]], prosezuaren patente bat atera zuena  [[1855]]an. Prozesu hau independenteki aurkitu zuen [[Willian Kelly]]k [[1851]]an. Prozesu bera [[Europa]]tik kanpo  erabilia izan zen mendeetan zehar,  baina ez eskala [[industria]]lean.  Oinarrizko printzipioa burdinaren espurutasunak erretiratzea da,  zartutako [[aire]]ari esker. [[Oxidazio]]ak burdinaren masaren [[tenperatura]] handitzen du eta urtua mantentzen du.
[[Fitxategi:Henry Bessemer.jpg|thumb|300px|Henry Bessemer, prozesuaren asmatzailea.]]
 
'''Bessemer prozesua''' [[burdina]] seriean ekoizteko lehen prozesu merkea izan zen. Prozesu honek bere asmatzailearen izena hartzen du, [[Henry Bessemer]], prosezuaren patente bat atera zuena [[1855]]an. Prozesu hau independenteki aurkitu zuen [[Willian Kelly]]k [[1851]]an. Prozesu bera [[Europa]]tik kanpo erabilia izan zen mendeetan zehar, baina ez eskala [[industria]]lean. Oinarrizko printzipioa burdinaren espurutasunak erretiratzea da, zartutako [[aire]]ari esker. [[Oxidazio]]ak burdinaren masaren [[tenperatura]] handitzen du eta urtua mantentzen du.
 
 
== Prozesuaren xehetasunak ==
[[Irudi:Bessemer_converter2.jpg|thumb|300px|Bessemer bihurgalua.]]
Henry Bessemer  ingelesak sortutako aparatuari ''bihurgalua'' deritzo prozesatutako arrabio [[altzairu]]a edo [[burdina]] bihurtzen duelako. [[Madari]] formako [[galdara]] erraldoi batean datza, altzairuzko xafla lodi batez estalia dagoena eta barrutik material errefraktarioz; goaldea irekita dago,  eta behekoa borobila da eta mugikorra da [[ardatz]] horizontal baten inguruan. Ardatza taladratua dago, zulo txiki batzuetan zehar haizea emateko.  Gailua bi oinarriren gainean jarrita dado. Horietako batek mekanismo hidraulikoa du ontziak bira egiteko, fundizioa kargatu ahal izateko hondoko zuloak estali gabe, eta altzairuaren galdaketa errazteko  bihurketa egitean.
 
Bihurketa prozesua hiru fasetan egiten da:
 
=== Zeparen sorrera===
Lehenengo bihurketa egitean  eta [[errauts]]ak kentzean datza; gero horizontalean kokatzen da eta bere 1/5  betetzen da fundizioz. Aire [[presio]] handia sartzen zaio eta  azkar bueltatzen da bere egoera normalera. Airearen [[oxigeno]]ak, masa [[likido]]an zehar, masa urtuan dagoen [[silizio]]a eta [[manganeso]]a erretzen du eta dagokien oxidoetan bihurtzen ditu. Lehenengo fase hau garrik gabe egiten da 10 minututan, eta prozesua egin eta berehala bihurgailuko ahotik txinparta gorriak agertzen dira.
 
=== Deskarburazioa===
17 ⟶ 14 lerroa:
 
=== Perkarburazioa===
[[Karbonoa]] erretzean, [[oxigenoa]] [[burdina]] guztiz oxidatuta uztera helduko zen erabilgarritasun barik utziz. Puntu honetan airea mozten da, bihurgailua okertu egiten da eta  burdinezko [[aleazio]]a gehitzen zaio masa  likidoari, aldi berean, [[karbono]] eta [[manganeso]] kantitatea gehituz, lortu nahi den altzairuaren arabera. Gero, gailua zuzentzen da, eta aldi berean berriz sartzen zaio airea minutu gutxitan zehar. Azkenik, bere ahotik [[zepa]] botatzen da  eta ondoren altzairua edo [[burdina]] ateratzen da.
 
[[Kategoria:Burdina]][[Kategoria:Metalurgia]]