Taoismo filosofikoa garatu zen Lao Tseren idazkietatik eta [[Zhuangzi]] testutik aurrera. Elezahar txinatarraren arabera, Lao Tse K.a. VI. mendean bizi izan zen eta, beraz, tradizionalki mende horretako data eman ohi zaio [[Daodejing]]-en erredakzioari, nahiz eta gaurko ikerketa batzuen arabera nahiko beranduagokoa izan zen.
Taoisten funtsezko helburua hilezkortasunera heltzea izan arren, batzuetan hau ez da hitzez hitz ulertzen, baizik eta osotasuneko bizitza luzea bezala. Era berean, esaten zen naturarekiko harmonian naturarekin bizi ziren pertsonak hilezkorrak zirela. Lao-Tse jainko taoista bihurtu zuten ―hilezkorra―, folkloreko heroi, jeneral ospetsu eta jakintsuz osatutako panteoi itzel bati hasiera emanik, denak ere hilezkortasunera heldu zirenak. Hala ere, taoismoaren forma zaharra korronte filosofikokofilosofikoa zen, eta ez erlijiokoa zen,erlijiosoaː pentsalari zaharrek berezkoaren autogainditzearen gertaera «hilezkortasunagatikhilezkortasuna» interpretatzeninguruarekin zutenagatikbat ingurunearekikonorberak komunitatean,bere burua gainditzea etabezala aurrerabideinterpretatzen pertsonalazuten, bilatzeaeta nahastenhonek dueneanesan etanahi taldean,du taoismoanorberaren erakusteneta dueninguruaren etengabekoaurrerabidea mutazioarekinbilatu ados,behar izandirela.
Geroago, taoismoa nahasikonfuzianismotik, zenbudismotik konfuzianismoareneta elementuekin,herri-erlijiotik budismoarekinhartutako etaelementuekin erlijionahasi folklorikoarekinzen. Taiwanera duela batzuei 300 bat urte eraman zen erlijio taoistakotaoistaren era zehatza tipikoatradizio dahonen tradizioerakusgarri honetakotipikoa da. Gaurko praktikaren ezaugarririk bereizgarriena arbasoen benerazioa da, Beraz jainkotasun taoistaz hitz egitea erabat okerra da elementu tradizionalistako konfuzianismoaren manipulazioa eta kultua erdizka ikustea Asiako utziz sinesteetako erlijiosoa mitikoak, zein biak ez ziren baliozkoak [[Chuang Tsé]] bezala pentsalari taoista zaharrentzat.
