Ontologia estuki lotuta dago [[Aristoteles|Aristotelesek]] "ser enquanto ser" delakoari buruz duen auziarekin: entitate guztiek zentzurik zabalenean zer duten komunean, alegia. - Printzipio eleatikoa gai honi emandako erantzuna da: izakia kausalitateari estuki lotuta dagoela baieztatzen du, "Boterea Izatearen marka" dela. - Erantzun horrekin sortzen den arazo bat objektu abstraktuak baztertzen dituela da. Berkeleyren "ser es ser percibido" esloganean, beste erantzun esplizitu baina ez oso onartu bat aurki daiteke. "Ser enquanto ser" galderarekin hertsiki lotuta baina ez berdin-berdin, kategorien arazoa da. Kategoriak, oro har, mota edo genero altuenak hartzen dira kontuan. Kategorien sistema batek entitateen sailkapen esklusibo eta zehatza ematen du: entitate bakoitza zehazki kategoria batekoa da. Mota horretako hainbat sailkapen proposatu dira, eta, askotan, substantzien, propietateen, harremanen, gauzen egoeren eta gertaeren kategoriak barne hartzen dituzte. Kategorien arteko bereizketaren muinean funtsezko hainbat kontzeptu eta bereizketa ontologiko daude, hala nola, berezitasuna eta unibertsaltasuna, abstrakzioa eta zehaztasuna, mendetasun ontologikoa, identitatea eta modalitatea. Kontzeptu horiek, batzuetan, kategoria gisa tratatzen dira berez, kategorien arteko aldea azaltzeko erabiltzen dira, edo beste rol nagusi batzuk betetzen dituzte teoria ontologiko desberdinak karakterizatzeko. Ontologiaren barruan, ez dago adostasun orokorrik kategoriak definitzeko moduari buruz. Hainbat ontologo askotan ez daude ados kategoria jakin batek kideak dituen edo kategoria jakin bat funtsezkoa den.
