Harrokeria: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
tNo edit summary
1. lerroa:
[[File:Perrault Leon Jean Basile Vanitas.jpg|upright=1.2|border|thumb|[[Perrault Leon Jean Basile]]ren ''Vanitas'' margolana]]
'''Harrokeria''' edo '''harropuzkeria''' harroari dagokion egite edo esan gaitzesgarria da.<ref>{{erreferentzia|url=https://www.euskaltzaindia.eus/index.php?sarrera=harrokeria&option=com_hiztegianbilatu&view=frontpage&lang=eu|egilea=Euskaltzaindia|bilduma=Euskaltzaindiaren Hiztegia|izenburua=harrokeria}}</ref> Berez, [[Apaltasunhantuste]]aren neurriz gorako adierazpena da, [[apaltasun]] edo umiltasunaren aurkakoa da. Kristau-teologia klasikoaren arabera, harrokeria munduko gauzetan konfiantza modu baztertzailean jartzean datza, eta, horren ondorioz, gizakiak ez du [[Jaungoikoa|Jainkoaren]] beharrik. Askotan «bizio nagusitzat» hartzen da.
 
[[Friedrich Nietzsche]]k honako hau idatzi zuen horri buruz: "Harrokeria jatorria izatearen beldurra da; beraz, harrotasun falta adierazten du, baina ez derrigorrez originaltasun falta".<ref>Aurora , Aforismo 365: {{lang-de|Die Eitelkeit ist die Furcht, original zu erscheinen, also ein Mangel an Stolz, aber nicht notwendig ein Mangel an Originalität}}</ref> Era berean, Mason Cooleyk "ondo elikatutako harrokeria onbera da, harrokeria gosetia despota da" esan zuen.