Pribatutasun-politika: berrikuspenen arteko aldeak

'''Pribatutasun-politika''' adierazpen edo [[dokumentu juridiko]] bat da (pribatutasun-zuzenbidean), alderdi batek biltzen, erabiltzen, zabaltzen eta kudeatzen dituen modu batzuk edo guztiak azaltzen dituena.<ref>{{Erreferentzia|izena=Elisa|abizena=Costante|izenburua=A machine learning solution to assess privacy policy completeness: (short paper)|argitaletxea=Association for Computing Machinery|orrialdeak=91–96|abizena2=Sun|abizena3=Petković|abizena4=den Hartog|izena2=Yuanhao|izena3=Milan|izena4=Jerry|data=2012-10-15|url=https://doi.org/10.1145/2381966.2381979|aldizkaria=Proceedings of the 2012 ACM workshop on Privacy in the electronic society|isbn=978-1-4503-1663-7|doi=10.1145/2381966.2381979|sartze-data=2021-10-11|serie=WPES '12}}</ref> Informazio pertsonala pertsona bat identifikatzeko erabil daitekeen edozer izan daiteke: pertsona horren izena, helbidea, jaiotze-data, ezkontza-data, harremanetarako informazioa, nortasun-agiria eta iraungitze-data, finantza-erregistroak, kreditu-informazioa, mediku-historia, bidaiatzen den lekua, eta ondasunak eta zerbitzuak eskuratzeko asmoa. Negozio baten kasuan, sarritan, alderdi baten politika adierazten duen adierazpena da, biltzen duen informazio pertsonala nola biltzen, biltegiratzen eta deskargatzen duen dioena. Bezeroari jakinarazten dio zer informazio zehatz biltzen den, eta isilpean gordetzen den, bazkideekin partekatzen den edo beste enpresa edo enpresa batzuetara saltzen den. Pribatutasun-politikek tratamendu zabalagoa, orokortuagoa, adierazten dute datuen erabileraren aurkako adierazpenen arabera, zehatzagoa izateko joera baitute.

1968an, Europako Kontseilua teknologiek [[Giza eskubideak|giza eskubideetan]] zituzten ondorioak aztertzen hasi zen, teknologia informatikoak egindako mehatxu berriak ezagutuz, aurretik oso eskuragarriak ez ziren moduan lotu eta transmititu zitzaketenak. 1969an [[Ekonomiako Lankidetza eta Garapenerako Erakundea|Ekonomia Lankidetza eta Garapenerako Erakundeak (ELGA)]] herrialdetik alde egin zuen informazio pertsonalaren inplikazioak aztertzen hasi zen.

Estatu Batuetan, 1960ko eta 1970eko hamarkaden amaieran pribatutasun-politikarekiko kezkak [[:en:Fair_Credit_Reporting_Act|Fair Credit Reporting Act]] legea onartzera eraman zuen. Ekintza hau ez zen pribatutasun-lege bat izateko diseinatu, baina ekitaldiak kreditu-fitxategiak aztertu eta akatsak zuzentzeko aukera eman zien kontsumitzaileei. Kreditu-erregistroetan informazioa erabiltzeko murrizketak ere ezarri zituen. 1960ko hamarkadaren amaieran, Kongresuko zenbait azterketa-taldek informazio pertsonal automatizatua eta beste informazio batekin parekatua gero eta errazagoa zela aztertu zuten. Talde horietako bat [[Ameriketako Estatu Batuetako Osasun eta Giza ZerbitzuenZerbitzu DepartamentukoSaila|Ameriketako Estatu Batuetako Osasun eta Giza Zerbitzu Saileko]] batzorde aholku-emailea zen, eta 1973an Bidezko Informazio Praktikak izeneko printzipio-kodea idatzi zuen. Aholku-batzordearen lanak pribatutasun-legera eraman zuen 1974an. Estatu Batuek 1980an sinatu zuten [[Ekonomiako Lankidetza eta Garapenerako Erakundea|Ekonomia Lankidetza eta Garapenerako Erakundearen]] jarraibideak.