Emakumea Antzinako Erroman: berrikuspenen arteko aldeak

Adingabekoen kasuan bezala, emakume emantzipatu batek [[Tutoretza (zuzenbidea)|tutore]] bat izaten zuen. Bere administrazio-ahalmenak mantentzen zituen, eta tutorearen funtzio nagusia, bakarra ez bazen, bere ekintzei baimen formala ematea zen.<ref name=":7">{{erreferentzia|hizkuntza=en|izenburua=The Spirit of Roman Law|url=https://archive.org/details/spiritofromanlaw0000wats|urtea=1995|abizena=Watson|izena=Alan|orrialdeak=|orrialdea=|argitaletxea=University of Georgia Press|ISBN=}}</ref> Tutoreak ez zuen ezer esatekorik emakumearen bizitza pribatuari buruz, beraz, nahi zuen bezala ezkondu zitekeen.<ref>{{erreferentzia|hizkuntza=|izenburua=Women and the Law in the Roman Empire: A Sourcebook on Marriage, Divorce and Law in the Roman Empire|url=https://archive.org/details/womenlawromanemp00grub|urtea=2002|abizena=Grubbs|izena=Judith Evans|orrialdeak=|orrialdea=[https://archive.org/details/womenlawromanemp00grub/page/n48 24]|argitaletxea=Routledge|ISBN=}}</ref> Bazituen ere zenbait aukera legal tutore eragotzaile bat gainetik kentzeko. [[Zesar Augusto|Augustoren]] agintepean, ''ius liberorum'' lortu zuen emakumea ere (hiru [[seme]]-[[alaba]] izan ondoren [[pribilegio]] jakin batzuetarako eskubide legalak) tutoretzaz libratzen zen<ref name=":5" /> eta [[Klaudio]] enperadoreak tutoretza agnatiziarra debekatu zuen. Zaintza instituzio juridiko gisa ahuldu egin zen, eta K.o. [[II. mendea]]n, Gaius [[Legelari|juristak]] hau mantentzeko arrazoirik ikusten ez zuela esan zuen arte.<ref>{{erreferentzia|hizkuntza=|izenburua=Institutes 1.190-1.191|urtea=|abizena=|izena=Gaius|orrialdeak=|orrialdea=|argitaletxea=|ISBN=}}</ref> Inperioaren [[kristautze]]ak, [[Konstantino I.a Handia|Konstantino]] enperadorearen bihurtzearekin hasita K.o. [[IV. mendea]]n, emakumearen egoera juridikoan ondorioak izan zituen.