Lankide:Gotzon/Proba orria: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary
No edit summary
9. lerroa:
=== «Iparraldeko frontearen» galera ===
[[Espainiako Gerra Zibila|Espainiako Gerra Zibilak]] Euskal Herrian bilakaera azkar bat izan zuen: kontuan izanik [[Estatu-kolpe|estatu kolpea]] [[1936|1936ko]] [[Uztailaren 18|uztailaren 18an]] hasi zela, urtebete baino lehenago, [[1937|1937ko]] [[Ekainaren 19|ekainaren 19an]] hartu zuten [[Bilbo]] mendean [[Francisco Franco|Francoren]] agindupeko tropa matxinatuek. Bilbo eskuratuta, [[Nafarroa Garaia]], [[Araba]], [[Gipuzkoa]] eta [[Bizkaia]] osorik gelditu ziren frankisten mende.
 
Hor hasi zen [[Espainiako Bigarren Errepublika|Errepublikaren]] aldeko borrokan aritutako [[Milizia|miliziano]] askoren [[Erbesteratze (zigorra)|erbesteratze]] prozesua, azken funtsean [[Nazionalsozialismo|nazien]] [[Kontzentrazio-esparru|kontzentrazio esparruetara]] deportatuak izateko lehen urratsa hura izan baitzen.
 
{{Sakontzeko|Espainiako Gerra Zibila Euskal Herrian}}
39 ⟶ 41 lerroa:
{{Sakontzeko|Santanderreko gudua}}
 
Matxinatuek, ordea, indar fisiko eta moral handiagoa zeukaten, italair[[Italiar faxismo|italiar faxisten]] laguntzaz gainera, eta herriz herri joan ziren Errepublikaren aldeko tropen defentsak gainditzen. [[Eusko Gudarostea|Euskal bataloieibatailoiei]] zegokionez, borrokalarien morala lur jota zegoen, galera handiak eduki baitzituzten borrokan eta, hori gutxi balitz bezala, [[esamesa]] gero eta indartsuagoak baitziren agintari abertzaleak italiarrekin errendizioa negoziatzen ari ote ziren, ekainaz geroztik.
 
Etsipen giro hartan, [[1937|1937ko]] [[Abuztuaren 24|abuztuaren 24an]], [[Guriezo|Guriezon]] ([[Santoña]] herritik gertu), [[Euzko Alderdi Jeltzalea|Euzko Alderdi Jeltzaleko]] eta [[Corpo Truppe Volontarie|Corpo Truppe Volontarieko]] buruzagiek sinatutako [[Santoñako hitzarmena|Santoñako bake hitzarmenaren]] eraginez, [[Eusko Gudarostea|Eusko Gudarosteko]] batailoi gehienak desmobilizatu eta desarmaturik gelditu ziren.<ref group="oh">Jakina denez, italiarren tropa faxistak ez zuen hitzartutakoa bete, etsaia desarmatuta ere [[Berria hondartzako fusilamenduak|mendekuzko fusilamenduak]] egin baitzituzten.</ref>
 
Abuztuaren 26an, tropa frankistek eta italiar faxistek Santander hiriburahiriburua menderatu zuten, eta iraialrenirailaren 17rako, Kantabria osorik hartua zuten.
 
=== Milizianoen ihesa ===
95 ⟶ 97 lerroa:
 
=== Esparruetarako bideak ===
Frantziaren lurralde gehiena alemanen esku zegoela, eta armada ia guztiz deseginda, [[Hirugarren Reicha|Hirugarren Reicharen]] [[Kontzentrazio-esparru|kontzentrazio esparruetara]] deportatuak izan ziren euskal herritar [[Espainiako Bigarren Errepublika|Errepublikaren]] alde borrokatutakoak lau eremutatik heldu ziren nazien mende egotera: lehenik eta batez ere1940-1941ean, Atzerritar Langileen Konpainietatik; bigarrenik, Atzerriko Boluntarioen Martxako Errejimenduetatik eta Legiotik ; hirugarrenik, zibilen deportazio operazioetatik; eta, azkenik, [[Frantziako Erresistentzia|Frantziako Erresistentziatik]].<ref>Manuel Rázola (1969), 15. or.</ref>
 
[[Deportazio|Deportatuak]] izatera iristeko, baina, [[espainiar]] [[Nazionalitate|nazionalitatea]] zuten presoei estatus berezi bat ematen hasi ziren alemanak, 194ko abuzturik aurrera: gerra preso izatetik deportatu politiko izatera. Estatus berri hori gauzatua gelditu zen [[1940|1940ko]] [[Irailaren 25|irailaren 25ean]], Francoren gobernazio ministro [[Ramón Serrano Súñer|Ramon Serrano Suñerrek]] Berlinera egin zuen bisitarekin bat, [[Reich|Reicheko]] Segurtasun Departamentu Zentralak emandako agindu batean. Handik aitzina, ''rotspanier'' edo «espainiar gorriak» ez ziren armada arerio baten kide soilak, baizik deuseztatu beharreko etsai politikoak.<ref name=":1" />
910 ⟶ 912 lerroa:
Egoera guztiz aldatu zen [[1939|1939ko]] [[Irailaren 1|irailaren 1ean]], [[Poloniaren inbasioa|Alemaniak Polonia inbaditu]] zuenean eta, horren ondorioz, Frantziak gerra deklarazioa egin zionean Alemaniari. Une horretatik aurrera, Espainiatik iritsitako iheslari errepublikanoak ―gizonezkoak, noski, bereziki [[Errepublikako Herri Armada|Errepublikako Herri Armadan]] aritutakoak― Frantziako armadan sartzeko presio ikaragarri bat zabaldu zen. Estimazioen arabera, 65.000-70.000 bat gelditu ziren Frantziako armadaren egituren barruan: 60.000 inguru Atzerritar Langileen Konpainietan; 3.000 inguru Atzerriko Legioan; eta 3.000 Atzerriko Boluntarioen Martxako Errejimenduetan (RMVE).<ref>Ikus Diego Gaspar Celaya (2015) ''La guerra continúa. Voluntarios españoles al servicio de la Francia libre (1940-1945)''. Madril, Marcial Pons. ISBN 978-8415963714.</ref> Ez dago jakiterik horietatik zenbat ziren euskal herritarrak.
[[Fitxategi:Bundesarchiv Bild 101I-055-1592-05A, Frankreich, französische Kriegsgefangene.jpg|thumb|180x180px|[[Wehrmacht|Wehrmachtek]] preso hartutako frantses soldaduak, 1940ko maiatzean.|ezkerrera]]
Gerraren lehen hilabeteetan ―Frantzian ''[[Txantxa-gerra|Drôle de guerre]]'' deitu zen garaian―, babes-azpiegituraka

zpiegiturak sortzeko lanetan aritu ziren: [[Maginot lerroa]] gotortzen, Alemaniarekiko muga lerroan; hortik [[Loira (ibaia)|Loira]] bitarteko lurraldeak babesten; eta, oro har, Frantziako lurralde osoan banatuta.<ref name=":1">Etxahun Galparsoro eta [[Josu Chueca]] (2020), 8. or.</ref>
 
[[Txantxa-gerra]] bat-batean amaitu zen, [[1940|1940ko]] [[Maiatzaren 10|maiatzaren 10ean]], [[Luxenburgo]], [[Belgika]], [[Herbehereak]] eta [[Frantziako alemaniarren okupazioa Bigarren Mundu Gerran|Frantzia]] inbaditzeko operazioari ekin zionean Alemaniak. Berrogei bat egunen buruan, [[Wehrmacht|Wehrmachteko]] tropek aise hartu zituzten mendean lau herrialdeak. Frantzian, bereziki, okupazioak guztiz ezustean harrapatu zuen armada: aste gutxitan. hiru bat milioi kide hartu zituzten [[preso]] alemanek; horien artean euskal herritarrak zenbat ote ziren jakitea zaila da.<ref name=":1" />
 
=== Esparruetarako bideak ===
Frantziaren lurralde gehiena alemanen esku zegoela, eta armada ia guztiz deseginda, [[Hirugarren Reicha|Hirugarren Reicharen]] [[Kontzentrazio-esparru|kontzentrazio esparruetara]] deportatuak izan ziren euskal herritar [[Espainiako Bigarren Errepublika|Errepublikaren]] alde borrokatutakoak laueremu eremutatikhauetatik heldu ziren nazien mende egotera: lehenik1940-1941 eta batez erebitartean, Atzerritar Langileen Konpainietatik; bigarrenik, Atzerriko Boluntarioen Martxako Errejimenduetatik eta Atzerriatren Legiotik; hirugarrenik1942-1945 bitarte, zibilen deportazio operazioetatik; eta, azkenik, [[Frantziako Erresistentzia|Frantziako Erresistentziatik]].<ref>Manuel Rázola (1969), 15. or.</ref>
 
[[Deportazio|Deportatuak]] izatera iristeko, baina, [[espainiar]] [[Nazionalitate|nazionalitatea]] zuten presoei estatus berezi bat ematen hasi ziren alemanak, 194ko abuzturik aurrera: gerra preso izatetik deportatu politiko izatera. Estatus berri hori gauzatua gelditu zen [[1940|1940ko]] [[Irailaren 25|irailaren 25ean]], Francoren gobernazio ministro [[Ramón Serrano Súñer|Ramon Serrano Suñerrek]] Berlinera egin zuen bisitarekin bat, [[Reich|Reicheko]] Segurtasun Departamentu Zentralak emandako agindu batean. Handik aitzina, ''rotspanier'' edo «espainiar gorriak» ez ziren armada arerio baten kide soilak, baizik deuseztatu beharreko etsai politikoak.<ref name=":1" />
1.626 ⟶ 1.630 lerroa:
 
* Etxahun Galparsoro, [[Josu Chueca]] (2020) ''[https://www.gogora.euskadi.eus/contenidos/informacion/gogora_dokumentuak/eu_def/Euskaldunen-deportazioa-1940-1945.pdf Euskaldunen deportazioa Hirugarren Reicheko esparruetara (1940-1945)]''. Gasteiz, Gogora Memoriaren, Bizikidetzaren eta Giza Eskubideen Institutua (online argitalpena).<ref name=":0" group="oh" />
*[[Urko Apaolaza]] (2020) «[https://www.argia.eus/albistea/mauthausen-euskal-deportatuen-hiltegia Mauthausen, euskal deportatuen hiltegia]» in ''[[Argia (aldizkaria)|Argia]],'' 2685 zk., 22-26. or. ISSN 0213-909X.
*Etxahun Galparsoro (2020) ''Bilbao en Mauthausen: memorias de supervivencia de un deportado vasco'', Bartzelona, Crítica. [[Berezi:BookSources/9788491991786|ISBN 978-849199786]].
*Mixel Esteban (2007) ''Regards sur la Seconde Guerre Mondiale en Pays Basque''. Donostia, Elkar. [[Berezi:BookSources|ISBN: ‎ 978-8497835497]].