Elektronika digital: berrikuspenen arteko aldeak

Zientzia elektronikoari dagokionez, aurrerapen handia egin du elektronika digitalak. Hasieran mekanismoek aurrez pentsatutako mugimendu eta sekuentziengatik elkarren artean eragiten zuten emaitza emaitza jakin bat lortzeko. Mekanismo horiek garatuz, [[Balbula|balbulak]], [[Transistore|transistoreak]], [[Mikroprozesadore|mikroprozesadoreak]] eta [[Mikrokontrolagailu|mikrokontrolagailuak]] asmatu ziren. Horiei esker zientzia elektronikoa datuen, irudien eta bideoen prozesamenduan zehatzenetarikoa bilakatu da.

 

Sistema digital moten artean bi bereiztu ditzakegu: alde batetik [[Sistema konbinazional|sistema konbinazionalak]], eta bestetik [[Logika sekuentzial|sekuentzialak]]. Sistema konbinazionalak memoriarik gabekoak, azkarrak eta sinpleak izan ohi dira. Aldiz, sistema sekuentzialak memoriadunak, konplexuak eta malguagoak dira.

 

Sistema sekuentzialen artean egoera finituz osatutakoak (FSM) eta egoera infinituak dituztenak (µP-etan oinarritutakoak) bereiz daitezke.

 

Mikroprozesadoreetan oinarritutako bi sistema mota daude, mikrokonputagailuak eta [[Sistema txertatu|sistema txertatuak]]. Mikrokonputagailuak helburu orokorretarako erabiltzen dira, edozein motako prozesamendu edo konputazio egiteko diseinatuta daude, baliabide anitzez hornituak daude (memoria, I/O gailuak, prozesadore grafikoak...) eta sistema eraginkorrek (OS) kontrolatuak daude. Aldiz sistema txertatuak, helburu zehatzetara zuzenduta daude, memoria eta prozesamendu-ahalmen mugatuak dituzte, kontsumo mugatua dute, erabiltzaile-interfaze sinplifikatua dute, sistema eraginkor (OS) bereziak dituzte eta software txertatuz hornituta daude (gehienetan denbora errealekoak).