Marcel Giró: berrikuspenen arteko aldeak
«Marcel Giró» orriaren itzulpena eginez sortua |
(Ez dago alderik)
|
10:48, 12 maiatza 2021ko berrikusketa
Marcel Giró (1913ko urriaren 20a, Badalona - 2011ko uztailaren 24a, San Cugat del Vallés ) argazkilari katalana izan zen eta bere ibilbide artistiko gehiena Brasilen eman zuen. Argi-ilunez eta abstrakzioaz eta forma berrien bilaketaz bereziki interesatuta dagoen modernista handitzat jotzen da, bere konposizio sinple baina indartsuak nagusituz. [1]
Biografia
Marcel Girók txikitatik argazkilaritza eta mendia interesatzen zitzaion arren, bere prestakuntza profesionala bere aita ehungintzako enpresariaren lan arloarekin lotura handiagoa zuen eta, hain zuzen ere, Tarrasako Industria Eskolan ikasi zuen, familia enpresan laguntzen zuen bitartean.
Espainiako Gerra Zibila hasi zenean, Errepublika defendatzeko borondatez aurkeztu zen, nahiz eta handik gutxira Frantzian erbesteratu zen, ideologia desberdinetako defendatzaile errepublikarren arteko desberdintasunekin eta arazoekin nazkatuta.
Bi urte herrialde horretan lan desberdinak egin ondoren, Kolonbiara bidaiatu zuen, eta han Palmira Puigekin ezkondu zen, harekin batera Brasilera joan zen bizitzera. [2] Bertan, argazkilaritza zaletasuna lanbide bihurtu zuen eta São Paulon bere lehen estudioa eratuko zuen, eta bertan laguntzaile gazte gisa lan egin zuten, argazkilari bikainak izaten amaituko zutenak, Marcio Scavone eta JR Duran bezalakoak.
70eko hamarkadaren amaieran, emaztea hil eta gero, argazkilaritza profesionala utzi eta bere jaioterriko Kataluniara itzuli zen, eta argazkilaritza pertsonalarekin jarraitu zuen.
Argazkigintzako esparrua
Bere garairik aktiboenean, Paulista Eskolako ordezkari handienetako bat izan zen, [3] [4] Foto Cine Club Bandeirante-ren inguruan jaio zen 1950eko hamarkadako mugimendu berritzailea Brasilen, eta non beste argazkilari garrantzitsu batzuk ere parte hartu zuten: Gaspar Gasparian, José Yalenti, Eduardo Salvatore, Chico Albuquerque, Geraldo de Barros, Thomas Farkas, Benedito Junqueira, Gertrudes Altschul, Rubens Teixeira, Ademar Manarini, Willian Brigata, Emil Issa, Moacir Moreira edo Alfio Trovato .
Brasilen nahiko ospetsu bihurtu zen, nahiz eta 1978an, emaztea hil ondoren, kataluniara itzuli zen. Emazteak garrantzi handia izan zuen bere lanean, bidelagun, musa eta inspirazio gisa.
Bartzelonan instalatuta, argazkilaritza behin betiko utzi eta pinturara eta bidaiatzera dedikatu zen.