Ömer Lütfi Akad: berrikuspenen arteko aldeak

[[1946]]an zinema eta [[antzerki]] kritika egiten hasi zen zenbait [[aldizkari]]tan. Beste batek hasitako [[film (zinema)|film]] bat amaitu ondoren, ''[[Vurun Kahpeye]]'' ([[1949]]) zuzendu zuen, bere benetako [[opera]]] prima, Turkiako zinemagintzan oso garrantzitsua, aurrekoak antzerkiarekiko zuen mendekotasuna hautsi baitzuen eta korronte errealista abiarazi. ''[[Kanun Namina]]'' ([[1952]]) eta ''Öldüren Sehir'' ([[1953]]) filmekin bide beretik jarraitu zuen, eta bietan nabaria da [[Carné]]ren eta Frantziako gerra arteko [[errealismo]]aren eragina. [[1966]]ko ''[[Hudutlarin Kanunu]]'' da, hala ere, bere maisu lana; bertan [[kontrabando]] istorio bat hartzen du aitzakiatzat jarduera horren atzean dauden arazoei buruzko ikuspegi interesgarria eskaintzeko. Hortik aurrera tarteka egiten ditu film onak, esate baterako ''Vesikali Yarim'' ([[1968]]), edota landatik hirirako exodoari buruzko trilogia: ''Gelin'' ([[1973]]), ''Dügün'' ([[1974]]) eta ''Diyet'' ([[1975]]). Turkiako zinemagile gazteek maisutzat jo zuten Akad.

* ''[[The Law of the Border |Hudutların Kanunu]]'' 1966

{{biografia zirriborroa|TURTurkia}}