24.520
edits
t
ez dago edizio laburpenik
t geh |
tNo edit summary |
||
4. lerroa:
[[Gipuzkoa]]n ondarea seme edo alaba bakar bati transmititzea eskualdatzea funtsezkoa zenez, gainontzekoek "legitima" edo [[seniparte]] bat jasotzen zuten, askotan alabei dote edo ezkonsari moduan ematen zitzaiena.<ref>{{erreferentzia|aldizkaria=Euskonews|izenburua=Emakumeen eginkizunak Gipuzkoako oinordetza sisteman XVI-XVIII. mendeetan|izena= Oihane |abizena= Oliveri Korta|url=http://www.euskonews.com/0151zbk/gaia15101eu.html}}</ref> Euskal baserrietan, neska nerabea goiz hasten zen ezkonsaria prestatzen: [[Maindire|izarak]], mantak, mahai zapiak eta etxeko oihalezko beste hornigai batzuk.
Neska gaztea ordu luzetan aritzen zen lanean, baina beste emakumezko senitarteko batzuen laguntza izaten zuen, hala nola mojak, alargunak, ezkongabeak edo ahizpak. Oihal horiek ontzeko, [[Liho|lihoa]] eta [[Artile|artilea]] erabiltzen zen, Euskal Herrian ohikoak izaten ziren materialak
Lanordu luze horietan,
== Erreferentziak ==
| |||