Epikuro: berrikuspenen arteko aldeak

Fisikan naturaren ikerketaz arduratzen da. Epikuroren fisikaren arabera errealitate guztia funtsezko bi elementutatik osatuta dago. Alde batetik atomoak: forma, hedadura eta pisua dutenak. Beste aldetik hutsa, hau da, atomo horiek mugitzen diren espazioa. Gainera, gorputz makroskopikoen propietateak eta gertatzen direla ikusten ditugun gertaera guztiak, talken, erreboteen eta atomoen korapiloen terminoetan azal daitezke. Bere eskema orokorrean, Epikurok atomismo hau aurreko atomistengandik jaso zuen, batez ere [[Demokrito]]<nowiki/>rengandik<ref>{{Erreferentzia|izena=David|abizena=Konstan|izenburua=Epicurus|argitaletxea=Metaphysics Research Lab, Stanford University|data=2018|url=https://plato.stanford.edu/archives/sum2018/entries/epicurus/|aldizkaria=The Stanford Encyclopedia of Philosophy|edizioa=Summer 2018|editore-abizena=Zalta|editore-izena=Edward N.|sartze-data=2020-09-11}}</ref>.

 

 

Lehenik eta behin, gorputzak mugitzen direnez, espazio hutsa egon behar da mugitzeko. Bigarrenik, ikusten ditugun gorputz arruntak gorputz konposatuak dira, hau da, beste gorputz batzuez osaturiko gorputzak, pieza txikiagoetan deskonposatu daitezkeelako frogatzen dena. Hala ere, Epikurok uste du zatiketa prozesu honek ezin duela mugarik gabe jarraitu, bestela gorputzak ezerezean desegingo liratekeelako. Gainera, materiaren eraikuntza-bloke oinarrizko eta aldaezinak egon behar dira naturako erregulartasunak azaltzeko. Konposatu gabeko gorputz hauek atomoak dira, literalki, 'Ezin dira moztu'. Gorputzak eta hutsa bakarrik existitzen dira, hau da, existitzen dira beste ezertan duten existentziaren menpe egon gabe. Beste gauza batzuk, hala nola koloreak, denbora eta justizia, azken batean, gorputzen atribututzat azal daitezke.

 

Epikurok uste du unibertsoak ez duela hasierarik, baina beti existitu da, eta beti existituko da. Atomoak beti izan dira. Gure [[kosmos]] partikularra, ordea, atomoen metaketa tenporal bat besterik ez da, eta existitu eta gero desegin egiten diren kosmos horien kopuru infinitu bateko bat besterik ez da. [[Aristoteles]]<nowiki/>en aurka, Epikurok unibertsoa tamainaz mugagabea dela argudiatzen du. Unibertsoak tamaina mugatua balu, dio Epikurok, azkeneraino joan zintezke, ukabila atera eta zure ukabila non zegoen, unibertsoaren "muga" berria izango litzateke. Jakina, prozesu hori hamaika aldiz errepikatu daiteke. Unibertsoa tamaina mugagabekoa denez, atomo kopuru mugagabea eta huts kopuru infinitua ere egon behar dira. Atomo kopurua mugatua izango balitz, orduan, edozein eskualdetako atomo dentsitatea, benetan zero izango litzateke, eta ez litzateke gorputz makroskopikorik egongo, argi eta garbi dagoen bezala. Eta huts kopuru mugagabea egon behar da, izan ere, huts kopuru mugagabea gabe, atomo kopuru infinitua ez litzateke mugitzeko gai izango.

 

==== Etika ====

 

Munduaren oinarri fisikoa ezarri ondoren, Epikurok arimaren izaera azaltzen du. Arima ere, jakina, atomoetan datza: lehenik eta behin, ez dago atomoz eta hutsunez osaturik ez dagoen ezer (bigarren koalitateak atomoen antolamenduaren akzidenteak besterik ez dira), eta bigarrenik, gorpuzgabeko izaki batek ezingo luke gorputzek eragin edo mugiarazi, arima ikusten den bezala (adibidez, gorputzari gertatzen zaionaz jabetzen da eta mugimendu fisikoa hasten du). Epikurok dio arimako atomoak bereziki finak direla eta gorputz osoan banatzen direla.

Epikuroren etika baieztapen aristotelikotik abiatzen da, hots, [[ongi]]<nowiki/>rik gorena berez balioesten dena dela. Epikuro bat dator Aristotelesekin zoriona ongi gorena dela esatean. Hala ere, Epikurok, Aristotelesek ez bezala, zoriona [[Plazer|plazera]]<nowiki/>rekin identifikatzen du. Epikurok bi arrazoi ematen ditu horretarako. Arrazoi nagusia da plazera dela jendeak bilatzen duen gauza bakarra; hau da, Epikuroren hedonismo etikoa bere hedonismo psikologikoan oinarritzen da. Egiten dugun guztia, dio Epikurok, geure buruaren alde plazera irabaztearen ontasunean egiten dugu. Hori, ustez, haurtxoen portaera behatuz baieztatzen da, zeinek, baieztatzen denez, instintiboki plazera bilatzen baitute eta mina saihesten. Hau ere egia da helduentzat-pentsatzen du Epikurok, baina helduengan zailagoa da hori egia dela ikustea, helduek plazera ekarriko dienaren inguruan askoz ere sinesmen konplexuagoak baitituzte.

 

 

Epikurok hiru desio mota bereizten ditu: desira naturalak eta beharrezkoak, desira naturalak baina ez beharrezkoak, eta desira "harroputz eta hutsak"<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Biografía de Epicuro - Diógenes Laercio - Vidas de los filósofos ilustres|url=https://www.e-torredebabel.com/Biblioteca/Diogenes-Laercio/Vida-Filosofos-Ilustres-Epicuro.htm|aldizkaria=www.e-torredebabel.com|sartze-data=2020-09-11}}</ref>. Berezko eta beharrezko desioen adibideak janari-, babes- eta antzeko desirak dira. Epikurok, desira hauek asetzen errazak direla uste du, ezabatzen zailak, eta atsegin handia ekartzen dute asebetetzen direnean. Gainera, bizitzarako beharrezkoak dira, eta berez mugatuak: hau da, goseak baldin bazaude, urdaila betetzeko elikagai kopuru mugatua behar da, eta horren ondoren desioa asetzen da. Epikurok dio nahi horiek betetzen saiatu behar dugula.