Jose Antonio Pikasarri: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Robota: Aldaketa kosmetikoak |
|||
1. lerroa:
{{biografia infotaula automatikoa}}
'''Jose Antonio Pikasarri Olozaga''' ({{lang-es|José Antonio Picasarri Olózaga}})
== Biografia ==
Gurasoak Xabier Ventura Pikasarri eta Maria Josefa Olozaga izan ziren. [[1783]]an, 14 urte zituelarik, Buenos Airesera heldu zen. Hurrengo urtean bere osaba [[Juan Bautista Goiburu]]k, apaiza bera, [[apaiztegi]]ra eraman zuen bertan ikasketak egiteko; Goiburu ere bere musika irakaslea izan zen. [[1796]]an apaiz ordenak hartu zituen. [[1793]]tik [[Buenos Airesko katedrala]]ren [[kapera-maisu]]a izan zen. Argentinaren Independentziaren aurka jarri zen eta ondorioz, [[1818]]an, [[Juan Pedro Esnaola]] piano-jotzailea zen ilobarekin, Argentinatik alde egin behar izan zuen, Madrilera joanez. Lau urte erbestean eman ondoren, [[1822]]an, biak itzuli ziren. Urte berean Pikasarrik Sociedad Filarmónica elkartea sortu zuen; elkarte horrekin Argentinako musikagile ospetsuen lanak jo zituen.<ref>http://aunamendi.eusko-ikaskuntza.eus/es/picasarri-olozaga-jose-antonio/ar-114838/</ref> 1823an katedraleko lana berreskuratu zuen.
== Obra ==
* "La gloria de Buenos Aires" abestia. Lehen aldiz [[Juan Pedro Esnaola]] bere ilobak jo zuen.
== Erreferentziak ==
12. lerroa:
== Kanpo estekak ==
* {{es}}:[http://dbe.rah.es/biografias/56638/jose-antonio-picasarri Jose Antonio Pikasarri Espainiako Errege Akademiaren webguneko biografia.]
* {{es}}:[http://www.euskonews.eus/0720zbk/kosmo72001es.html Sergio Rekarteren Esnaola eta Pikasarriren inguruko artikulua, ''Euskonews'', 720.zk., 2017 / 06-07 / 07 - 05.]
{{Bizialdia|1769ko|1843ko|Pikasarri, Jose Antonio}}
| |||