'''Indo-eszitiarrak''' edo '''indo-sakak''' ({{Lang-pal|Sakā}}; [[persiera]]z/{{lang-ps|ساکا}}; {{lang-sa|शक|Śaka}}; {{lang-grc|Σάκαι}}; {{lang-la|Sacæ}}; {{lang-zh|t=塞|p=Sāi}}), [[pehleviera]]z eta [[sanskrito]]z, [[saka]] edo [[eszitiar]] jatorriko zenbiat herriak izendatzeko erabilitako termino bat da. Hauek ekialdeko irandar herrien multzo garrantzitsu bat osatzen zuten, [[eurasiar estepa]]ko tribu nomada bezala antolatzen zirenak.
[[Hegoaldeko Asia]]ko lehen indo-eszitiar errege ospetsua [[Maues]] (k.a. I. mendea) izan zen, [[Indus]] haraneko [[Gandhara]]n bere hiriburua ezarri zuena. Indo-eszitiarrak ipar-mendebaldeko Indiatik zabaldu ziren, [[Indo-Greziar Erresuma|indo-greziarrak]] eta besteak menderatuz. [[Kusan|Kusan Inperioak]], [[Kujula Kadphises]] edo [[Kanishka]] erregeek, mendean hartu zituzten baina oraindik [[satraperri]] batzuk mantendu zituzten. II. mendean [[Gautamiputra Satakarni]] satavahana leinukoak mendean hartu zituenean, bere gainbehera hasi zen.<ref>{{erreferentzia|izenburua= World history from early times to A D 2000 |egilea= B .V. Rao |orrialdea=97}}</ref> Hala ere, 395. urtean [[Chandragupta II.a]]k [[Rudrasimha III.a]] azken indo-eszitiar satrapa menderatu zuen.<ref>{{erreferentzia|izenburua= Ancient India|egilea= Ramesh Chandra Majumdar |orrialdea= 234}}</ref>
