Boedo (Buenos Aires): berrikuspenen arteko aldeak

'''Boedo''' [[Buenos Aires]] hiriko 48 auzoetako bat da. ''Independentzia etorbideak'', ''Sánchez de Loria-k'', ''Caseros etorbideak'' eta ''La Plata etorbideak'' mugatzen dute. [[Almagro (Buenos Aires)|Almagro]] auzoak mugatzen du iparraldetik, [[ San Kristobal (Buenos Aires) |San Cristóbalek]] eta [[ Patricios Park (Buenos Aires) |Parque Patriciosek]] ekialdetik, [[Nueva Pompeya (Buenos Aires)|Nueva Pompeyak]] hegoaldetik eta [[ Chacabuco Park (Buenos Aires) |Parque Chacabucok]] eta [[ Caballito (Buenos Aires) |Caballitok]] mendebaldetik. [[ 5. komuna (Buenos Aires Hiria) |5. komunan]] dago. <ref name="Límites">{{Erreferentzia|url=http://www.buenosaires.gob.ar/laciudad/barrios/boedo#|author=Gobierno de la Ciudad de Buenos Aires|accessdate=11 de diciembre de 2014|izenburua=Límites de Boedo}}</ref>

Gutxi gorabehera 2,61 km² eta 45.563 biztanle ditu 2001eko erroldaren arabera. Biztanle-dentsitatea 17.457 biztanle/km²-koa da. <ref name="Población">{{Cite web|url=http://www.buenosaires.gob.ar/laciudad/barrios/boedo#|egilea=Gobierno de la Ciudad de Buenos Aires|accessdate=11 de diciembre de 2014|izenburua=Población de Boedo}}</ref>

Boedo hiriaren hegoaldean dagoen auzo proletario tipiko gisa jaio zen[[ Boedo taldea |, Boedo Taldearen]] sorrerarekin garatutako literatura sozialak nabarmendu zuena. Izen bereko etorbide inguruan garatu zen, izena hartu eta ofizial egin zen bere mugak ezarriz 1972tik aurrera. Bere etxe zaharrak kontrastean daude, hiriburu federaleko hainbat auzotan bezala, azken urteetan eraikitako eraikin modernoekin. Boedori buruz hitz egiten duten tangoen kopurua handia izan arren, auzo berriena eta gazteena da. ''25 de Mayo autobideak'', ''San Juan etorbidearen'' eta ''Pavón etorbideen'' paraleloan, auzoa ekialdetik mendebaldera zeharkatzen du.

Boedo Buenos Aires hiriko auzo bakarra da, etorbide jakin baten izena jasotzen duena. [[ Boedo etorbidea |Boedo etorbidea]] 1882az geroztik [[ Mariano boedo |Mariano Joaquín Boedo]] doktorearen omenez dauka izena. Boedo doktorea [[Salta|Saltako]]ko abokatu bikain bat izan zen, 1782an jaioa eta bere probintziako diputatua. Bere bizitza [[ Argentinako Estatuaren sorrera |Independentziaren]] kausari eskaini zion eta [[Argentinako independentziaren deklarazioa|Independentzia Nazionalaren Legearen]] sinatzaile izan zen. Eginkizun horrengatik [[Tucumán-eko Kongresua|Tucumán-eko Kongresuko]] presidenteorde izendatu zuten. 1817an Buenos Aires Hiriko lehendakari aukeratu zuten eta bi urte geroago hil zen, 37 urte besterik ez zuenean.

Jatorriz, Boedo auzoak okupatutako espazioa lurralde partekatua zen [[Almagro (Buenos Aires)|Almagro]], [[ San Kristobal (Buenos Aires) |San Cristobal]] eta [[Parque Patricios (Buenos Aires)|Parque de los Patricios]] auzoen artean. Baziren adreiluzko labe, Tanboak (esnetegiak), okindegi [[Errota|errotakerrota]]k, pulperiak (dendak) eta biltegiak. [[XX. mendea|XX. mendearen]]ren hasieran kafe-dendak, [[Tango|tangoatango]]a eta poetak agertzen hasi ziren.

Buenos Aires hiriak udal katastroan sartu zuen 1882ko martxoaren 6an, oraindik Boedo kalea inguratzen zuen erdi-landa eremua zenean. Kale hau trafiko bide garrantzitsua izan zen, XIX. Mendearen azken hamarkadetan animaliek tiratutako ibilgailuek eta animalien taldeek erabilia. XX. mendean zehar, lehenengo tranbia elektrikoak iritsi ziren ingurura. Tranbiaren sarea lehen kolonoak han geratzeko faktoreetako bat izan zen. Aipatutako hazkunde prozesuak ezaugarri bereziak izan zituen Boedo kalearen inguruan eratutako auzoan. Hainbat hektareako azalera zuten landetxen lekua izan zen, etengabeko banaketa prozesua jasan zuena; dimentsio tradizionalen propietateak kostu baxuan agertzen ziren, gehienetan etorkinek okupatuta, egoera XX. mendearen lehen hiru hamarkadetara arte luzatu zen. <ref>Boedo un barrio con historias, Buenos Aires, 2006. 16 p ISBN 987-1037-62-7</ref>