|
== Liburuaren zati aipagarri bat ==
{{aipuesaera2|Eskulanean eta ofizioa, beharginak tresnak darabiltza; fabriketan [[makina]]ren zerbitzura dago. Lehenengo kasu bietan, langileak berak eragiten du lanbidearen mugimendua, hirugarrenean, ostera, langileak mugimenduari jarraitu behar dio. Eskulanean langileak mekanismo bizi baten zati dira. [[Fabrika]]n eurengandik aparteko mekanismoa dago eta horretara itsasten dira ondorengo bizi gisa. Beti prozesu mekaniko bera errepikatzen duen azkengabeko lan baten oinaze tristeak [[Sisifo]]ren lanaren antza dauka. Lanaren zama, haitza bezala, langile nekatuaren gainera dator etengabe (...).
Lan prozesua ezezik kapitala hazteko prozesu den edozein produzio kapitalistatan ezaugarri bera beteko da: langileak lan baldintza ezarri beharrean alderantziz gertatzen da, lan baldintzak berak ezartzen du langilea bere menpe; baina aldaketa horrek makinaria sartzean bihurtzen da benetako errealitate.|Karl Marx, Kapitala, 1867}}
{{aipuesaera2|Makinek, giharren indarra ezerez bihurtzean, aukera ematen dute gihar-indarrik gabeko edo garapen fisiko osorik gabeko langileak erabiltzeko, gorputz-adar malguak dituztenak. Beraz, [[emakume]]en eta [[haur]]ren lana makinen erabilera kapitalistaren lehen agindua izan zen. Hala, lana eta langileak alde batera uzteko sortutako tresna erraldoi hura [[soldata]]pekoen kopurua biderkatzeko bitarteko bihurtu zen, eta langileen familiako banako guztiei ematen zien lana, adina eta sexua kontuan hartu gabe, kapitalaren gertuko mendekotasunean. Kapitalistaren mende egin beharreko lan bortxatuak haurren jolasen lekua inbaditzeko eta usurpatzeko ekarri zituzten, bai eta etxeko lanpostu askea inbaditzeko eta usurpatzeko ere; gainera, muga moralak apurtzea ere badute helburu, eta hala, etxeari berari gordetako eremua ere inbaditzen dute.|Karl Marx, Kapitala , 1867}}
== Kanpo estekak ==
{{autoritate kontrola}}
{{Marxismo}}
{{DEFAULTSORT:Kapital, Das}}
|
