Antzinako Greziako antzerkia: berrikuspenen arteko aldeak

'''Antzinako Greziako drama,''' berez''',''' antzerki-kultura bat zen''',''' [[Antzinako Grezia|Antzinako Grezian]] loratua, KaK.a. 600etik aurrera. Atenasko [[Hiri-estatu|hiri-estatua]] zuen erdigunea, kultur, politika eta militar botere ahaltsu bat bihurtua baitzen garai hartarako. Antzerkia, berez, [[Dionisiar|Dionysia]] izeneko jaialdi baten parte gisa instituzionalizatu zen ([[Dioniso]] jainkoa ohoratzen zen jaialdi hartan). Tragedia (K.a. 500aren amaiera), komedia (K.a. 490), eta antzerki satirikoa izan ziren han sortu ziren hiru drama-generoak. Atenasek bere kolonia ugarietara esportatu zuen jaialdia.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Antzinako Greziaren handitasuna|url=https://www.argia.eus/albistea/antzinako-greziaren-handitasuna|aldizkaria=Argia|sartze-data=2020-07-14}}</ref>

[[Maskara (mozorroa)|Maskararen]] antzinako greziar terminoa ''prosopon da'' (hitzez hitz, "aurpegia"), <ref>[http://perseus.uchicago.edu/cgi-bin/philologic/getobject.pl?c.62:2:190.LSJ Liddell & Scott via Perseus @ UChicago]</ref> eta elementu esanguratsua izan zen [[Dioniso|Dionisos]]-en gurtzan, [[Atenas|Atenasen]], ziurrenik erritu eta ospakizunetan erabiltzen zena, ziurrenik. Aztarna gehienak K.a. V. mendeko ontzietan egindako margolan bakan batzuetatik datoz, hala nola zuhaitz batetik zintzilikatuta ageri den jainkoaren maskara ageri duena, jainkoaren azpitik lokarri bat ageri dela zintzilik, eta dantzan; eta, orobat, ''Pronomos'' ontzia, zeinean aktoreak ageri baitira, satiro -antzenzlan baterako prestatzen. Ez zaigu iritsi aztarna edo hondar erabilgarririk ordutik, zeren eta maskarak material organikoz eginak baitziren, eta ez baitziren irauteko eginak, eta,: azkenean, Dinisoren aldarean uzten baitziren opari, antzezlanen ostean. Hala eta ere, badakigu maskarrak [[Eskilo|Eskiloren]] garaitik erabiltzen zirela, eta Greziako antzerki klasikoko ikonozkokonbentzio konbentzioetakoikonozko batentzat eduki ohi dela.

Maskarak, bestalde, koroko kideentzat ere egiten ziren, haiek ere jokatzen baitzuten ekintzaren zati bat, eta iruzkinak egiten baitzituzten gertakariei buruz. Tragediako koruan hamabi edo hamabost kide izaten direnziren arren, guztiek janzten dituzten maskarak berdinak dira, pertsonaia bat jokatzen dutela jotzen baita.