'''Mohenjo-Darodaro''' ({{lang-sd|موئن جو دڙو}}, {{IPA|muˑənⁱ dʑoˑ d̪əɽoˑ}} ahoskatua, {{lang-eu|Hilen muinoa}}; {{lang-ur|{{nq|موئن جو دڑو}}}}) [[Pakistan]]eko aztarnategi arkeologiko garrantzitsuenetakoa da. [[Indo haraneko kultura|Indus haraneko kulturaren]] hiri bat zen. Bere antzinako izena ezezaguna da, baina oraingoak "hilen mendia" esangura du. Hirugarren milenio Kristoren aurretik sortua zen, hain zuzen ere, 2600, Kk.a. 2600 eta 1800 Kk.a.ren 1800ren artean. [[Indus]] ibaiaren erriberan. Seguru aski ibaibidearen aldaketak hiri uzketa eragin zuen.
== Hiriaren aurkikuntza ==
Aztarnategia 1920an aurkitu zuen [[Sir [[John Marshall]]ek. Bera, Indoren kulturen aztarnak aurkitzeko lehena izan zen. Mohenjo-Darorendaroren hondarrak, [[Harappa]], Indo haranaren kulturaren beste hiri nagusia, baino hobeto kontserbatuak dira. 1980an [[UNESCO|Unescok]] munduko kultur ondarea izendatu zituen Mohenjo-Darodaro hondarrak.
== Aztarnategia ==
Mohenjo-Darodaro hiriak bere une hobean 35.000 biztanle inguru omen zituen. Hiriaren defentsa, buztin, edo lur iradokiaz egindako harresiak zituen eta zabaleraz kilometro bat inguru zen. Bi zatitan banatuta zegoen: gotorlekua, menditxo baten gainean, administrazioko, eta seguru aski erlijio zentroari ostatu eman ziona, eta hiri baxua, auzotegi komertzialak, bihitegiak eta bizitegiak zeuden lekua. Hiria [[hirigintza]]ren aldetik planifikatua zela omen da.
