Uro: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
176. lerroa:
 
[[Erromanizazio (historia)|Erromanizazioarekin]] lehen eta gero Europa ipar aldeko kultura [[paganismo|pagoanoen]] hainbat herrien [[kristautze]] eta ondorengo lehen sakratuak ziren hainbat basoen mozketa eta nezakarzitza zein abeltzaintzaren zabalpenarekin, uroek habitat ugari galtu zuten. Gainera [[habitaten zatikatze]] eta habitaten orbanak gero eta txikiagoak izatea etengabe hau uro basatien populazio asko gizakiaren eraginez desagertuak izan eta gero eman zen.
[[Fitxategi:2005-09_Białowieski_Park_Narodowy_2.jpg|thumb|380px|left|Bialowitza basoa, uro basatien azken bizilekuabizileku ezaguna.]]
 
Zingirak, nekazal eta larre lurren arteko baso isolatuak eta ibai bazterreko basoak izan ziren orduan uroen babeslekua. Han salbatu ziren haien habitataren galeratik zein ehizatik. Hau dela eta [[anglosaxoi]] kanta zaharretan uroak ''"Morstapa"'' deitzen dituzte, hau da, zingiren biztanleak<ref> {{de}} Cis van Vuure: Retracing the Aurochs - History, Morphology and Ecology of an extinct wild Ox. 2005, ISBN 954-642-235-5</ref>.