Droga-trafiko: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
295. lerroa:
Kokainara igarotzea oso erraza izan zen. 80ko hamarkadaren hasieran, [[Medellingo kartela|Medellin]] eta [[Caliko kartela|Cali kartele]]<nowiki/>k euren merkantzia Europan sartzeko modu berriak bilatzen zituzten. Kartelek lotura handia zuten Panamarekin; han dirua zuritzen zuten, Sito Miñanco trafikatzaile galiziarraren jendea ere duela gutxi hasi baitzen hori egiten. Hizkuntza bera hitz egiten zuten, zentzu guztietan, eta elkarlanerako aukerak berehala hasi ziren ikusten.
Aliantza 1984an sendotu zen, aurretik aipatu bezala, Medellin kartelak Rodrigo Lara Bonilla Kolonbiako Justizia ministroa hil zuenean. Kolonbiako gobernuak ez zuen batere ondo hartu, eta kapoek herrialdea utzi behar izan zuten. Pablo Escobar Erdialdeko Amerikan finkatu zen, baina bere konfiantzazko gizonak, [[Ochoa anaiak|Ochoa anaia]]<nowiki/>k eta Matta Ballesteros, Espainiara joan ziren. Anai-arrebak Madrilera iritsi ziren, eta bertan gelditu ziren berehala.
Galizia jolas-patio bat zen narkoentzat 80ko hamarkadan. Agintariek ezin izan zieten eskularrua bota, pazoetan bizi ziren (Galiziako jauretxe zaharrak), kotxeak gidatzen zituzten, itsaski-denda onenetan doan jaten zuten eta polizia eta politikako goi kargudunen bulegoetan eta festetan ikusi ohi zituzten. Narkoen ustelkeria Galiziako bizitzaren parte zen. Narko horiek, bai bertakoak bai Latinoamerikakoak, justiziaren aurrean zigorrik gabe sentitzen ziren; bertakoek gertatzen ari zena ikusten zuten, baina ez zuten ezer esaten. Horren emaitza Galizian isiltasunaren legea ezartzea izan zen.
| |||