Arma nuklear: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Informazioa gehitu. |
No edit summary |
||
20. lerroa:
Arma nuklear guztiak [[Fisio nuklear|fisio nuklearreko]] erreakzioen energia leherkorra erabiltzen dute, modu batean edo bestean. Fisio-erreakzioetatik soilik ateratzen diren armei bonba atomiko deritze (A-bonba gisa laburtua). Luzaroan izen oker hau eman zaio fisio bonbari, haren energia atomoaren nukleotik baitator, fusio-armekin gertatzen den bezela.
Fisio-armetan, material fisionagarrizko masa bat ([[uranio aberastu]] edo [[Plutonio|plutoniozkoa]]) superkritikotasunera behartzen da material subkritikoaren zati bat beste bati tiratuz, kate erreakzio nuklearren hazkunde esponentziala ahalbidetuz ("pistola" metodoa), edota esfera subkritiko bat edo material fisionagarrizko zilindro bat konprimituz kimikoki elikatutako lehergailuak erabiliz. Azken ikuspegi hori, "inplosio" metodoa, lehenengoa baino sofistikatuagoa da.
Fisio-erreakzio guztiek fisio-produktuak sortzen dituzte, nukleo atomiko zatituen hondarrak. Fisio-produktu asko oso erradioaktiboak (baina iraupen laburrekoak) edo nahiko erradioaktiboak (baina iraupen luzekoak) dira, eta, beraz, kutsadura erradioaktiboaren sortzaile serioa dira. Fisio-produktuak dira faila nuklearraren osagai erradiaktibo nagusia.
| |||