Hautespen natural: berrikuspenen arteko aldeak

Garai klasikoko hainbat [[filosofo]]k, tartean [[Enpedokles]]<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Empedokles|url=https://history.hanover.edu/texts/presoc/emp.html#book2|aldizkaria=history.hanover.edu|sartze-data=2019-06-04}}</ref> eta bere ondorengo intelektuala izan zen [[Lukrezio]]k<ref>{{Erreferentzia|izenburua=The Internet Classics Archive {{!}} On the Nature of Things by Lucretius|url=http://classics.mit.edu/Carus/nature_things.5.v.html|aldizkaria=classics.mit.edu|sartze-data=2019-06-04}}</ref> azaldu zuten naturan izakien aniztasuna oso handia zela, eta hauek ausaz sortuak zirela, soilik ugaltzeko gaitasuna zutenak mantentzen zirelarik.

 

Hautespen naturalaren formulazio klasikoak dio inguruneko baldintzek espezie bateko kide jakin batzuen biziraupena bultzatuko duela, eta beste kasu batzuetan, ezaugarri jakin batzuk oztopo izango direla ingurunean bizirauteko. Bizirauteko aukera gehiago izateak, jakina, hauek ugalketarako aukera gehiago izatea dakar, eta hauen ezaugarriak ondorengo belaunaldietan agertzeko aukera handitzea.