Konstantinoplaren erorialdia: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
tNo edit summary |
Europaren laguntza |
||
63. lerroa:
Turkiarren aurkako beste estrategia bat izan zen Teodosiar Harresiak konpontzea. Enperadoreak guztiz beharrezkoa zela uste zuen eta batez ere Blachernae barrutiko harresia gotortuena izan zela egiaztatu zuen iparralderantz ateratzen baitzen. Lurrezko fortifikazioek 18 m. zabalerako lubakia zuten eta atzean bi almenadun harresi zituzten dorrez josita. Dorreen bitartean 45-55 metro zegoen.
=== Europaren Laguntza ===
Konstantino XI.a bizantziar enperadoreak, berehala ulertu zituen Mehmeden benetako asmoak, eta Mendebaldeko Europara begiratu zuen laguntza eske; baina orduan, ekialdeko eta mendebaldeko elizen arteko mendeetako gerrak eta etsaitasunak ondorioak ekarri zituzten. 1054ko elkarren eskomulgazioz geroztik, Erromako aita santua ekialdeko elizaren gainean bere autoritatea ezartzen saiatzen tematu zen.
Elizen arteko Batasuna, Mikel VIII.a Paleologoak adostu zuen 1274an, Lyongo Bigarren Kontzilioan, eta, izan ere, enperadore paleologo batzuk, ordutik, Eliza Latinoan hartu zituzten. Jon VIII.a Paleologo enperadoreak Eugenio IV.a aita santuarekin batasuna negoziatu zuen, eta 1439ko Florentziako Kontzilioan Batasun Bula bat aldarrikatu zen. Baina batasuna inposatzeko ahalegin inperialek erresistentzia handia aurkitu zuten Konstantinoplan. Partisano ortodoxoek, herritarrek, kleroak eta elizako agintariek batasunaren aurkako kanpaina gogorra abiatu zuten. Greziarren eta latindarren arteko gorroto etniko latinoak ere bazeuden, greziarrek 1182ko Latindarren Sarraskian eta latindarrek 1204ko Konstantinoplako Arpilaketan gertatutakoak. Horregatik guztiagatik, lotura-saiakerak huts egin zuen, eta Nikolas V.a aita santuari eta erromatar elizaren hierarkiari ezinegon handia eragin zien.
== Indarrak ==
| |||