Laura Freixas: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Wikimaribarre wikilariak «Lankide:Wikimaribarre/Proba orria» orria «Lankide:Miren Larrea» izenera aldatu du: Biografia sortu
Etiketa: Birbideratze berria
 
«Lankide:Miren Larrea» orrira zeraman birbideratzea ezabatu da
Etiketa: Birbideratzea ezabatu da
1. lerroa:
 
#BIRZUZENDU [[Lankide:Miren Larrea]]
Laura Freixas Revuelta (Bartzelona, 1958) kataluniar idazlea da, eleberri eta saiakeren egilea, baita literatur kritikaria eta artikulugilea ere hainbat hedabidetan.
1994ra arte zuzendu zuen El espejo de tinta literatur bildumaren sortzailea izan zen 1987an. Azpimarratzekoa da, halaber, emakumeek idatzitako literatura ikertzen eta sustatzen egindako lanagatik; izan ere, haren testuinguruan sortu zuen 2009an Klasikoak eta modernoak, genero-berdintasunerako elkartea, eta erakunde horren ohorezko presidentea da 2017ko urtarriletik.
 
== Biografia ==
Bere jaioterriko Lizeo Frantsesean ikasi zuen. Zuzenbidean lizentziatura lortu zuen 1980an, baina beti aritu da idazketan.
 
1987an El espejo de tinta de la Editorial Grijalbo.3 literatur bilduma sortu eta zuzendu zuen.
 
1988an egin zen ezagun, lehen aldiz, El asesino en la muñeca ipuin bildumagatik.
 
Ondoren, beste kontakizun liburu bat (Cuentos a los cuarenta, 2001), hainbat eleberri (Último domingo en Londres, 1997, Entre amigas, 1998, Amor o lo que sea, 2005 eta Los otros son más felices, 2011), autobiografia bat (Adolescencia en Barcelona hacia 1970, 2007) eta bere egunkariaren ale bat (Una vida subterránea. Diario 1991-1994, 2013).
 
Revista de Occidenteren ale monografiko bat zuzendu zuen, Espainiako egunkari intimoari eskainia (1996ko uztaila-abuztua). La Vanguardiako zutabegilea da; El País egunkarirako literatur kritikaria izan da, eta hainbat literatur aldizkariren kolaboratzailea, hala nola, Merkurio, Letras libres, Revista de libros, "El dandi, el incorruptible eta el famado", mayo de 2010. Revista de Libros 161:274
 
== Emakumeek idatzitako literatura ==
 
Freixasek lan handia egin du emakumeek idatzitako literaturaren ikertzaile eta sustatzaile gisa.
 
1996an, Espainiako autore garaikideen kontakizunen antologia baterako hitzaurrea bildu eta idatzi zuen: madres e hijas (bere lehen urtean bederatzi edizio izan zituen); eta 2000. urtean Literatura y mujeres saiakera argitaratu zuen. 2009an Cuentos de amigas argitaratu zuen, baita La novela femenil y sus lectrices lana ere, (Guzmanen Leonor Saria jaso zuena)
 
2009an, Klasikoak eta modernoak elkartearen sortzaileetako bat izan zen, kulturako genero politikei laguntzeko, 2016an Idazleen Eguna bultzatu zuen. Erakundearen buru izan zen sortu zenetik 2017ko urtarrilera arte, eta Anna Caballék ordezkatu zuen. Freixas, orduan, ohorezko presidente izendatu zuten.
 
== Lana ==
El asesino en la muñeca, ipuinak, ed. Anagrama,1988
Último domingo en Londres, eleberria, ed. Plaza y Janés,1997
Entre amigas, eleberria, ed. Destino,1998
Literatura y mujeres, saiakera, ed. Destino, 2000
Cuentos a los cuarenta, ed. Destino, 2001 kontakizuna "La Estación", en línea
Amor o lo que sea, novela, ed. Destino, 2005
Adolescencia en Barcelona hacia 1970, autobiografía, ed. Destino, 2007 primer capítulo, en línea
Ladrona de rosas, biografía de Clarice Lispector, ed. La Esfera de los Libros, 20108​
Los otros son más felices, novela, ed. Destino, 2011
Una vida subterránea. Diario 1991-1994. Ed. Errata Naturae, 2013
El silencio de las madres, saikera, ed. Aresta, 2014
Todos llevan máscara. Diario 1995-1996. Ed. Errata Naturae, 2018
 
[aldatu iturburu kodea | aldatu]
Cuentos, en Madres e hijas Barcelona: Anagrama. Ed. Anagrama. 236 pp. ISBN 84-339-1025-6 1996 y en Cuentos de amigas, ed. Anagrama, 2009
Retratos literarios: Escritores españoles del siglo XX evocados por sus contemporáneos . Freixas, Laura (ed.) Madrid: Espasa Calpé, 1997
Ensayos, en Libro de las madres, 451 Editores, Colección 451.zip. 254 pp. ISBN 978-84-96822-74-09​ 2009
 
Honores[aldatu iturburu kodea | aldatu]
2008: por La novela femenil y sus lectrices, recibió el Galardón ‘Leonor de Guzmán’
Es miembro del Parlamento Cultural Europeo