Ramiro Maeztu: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
→Biografia: #1Lib1ref |
|||
5. lerroa:
== Biografia ==
[[Fitxategi:Maeztu.jpg|thumb|260px|Ramiro Maezturen karikatura, 1925eko urriaren 8an ''El Nuevo Mundo'' aldizkarian argitaratua]]
Gurasoak Manuel de Maeztu Rodriguez eta Juan Whitney zituen, kubatar jatorriko ingeniaria bata eta diplomazialari ingeles baten alaba bestea, biak [[Paris]]en hezituak. [[Gasteiz]]en jarri ziren bizitzen. Bost seme-alaba izan zituzten, zaharrena Ramiro bera, Angela, Miguel, [[Maria Maeztu|Maria]] eta [[Gustavo Maeztu|Gustavo]].
Hamabost urte zituela ikasketak bertan behera utzi ondoren, [[Paris]]en eta [[Habana|La Habanan]] bizi izan zen. Espainiara itzuli eta, 1893an, kazetaritzan hasi zen lanean Madrilen, ''Germinal'' eta ''El País'' egunkarietan. 1899an ''Hacia otra España'' argitaratu zuen. 1904an [[Londres]]a joan zen bizitzera. Garai horretakoak dira zenbait liburuxka (1911, ''La revolución y los intelectuales'' eta ''Obreros e intelectuales'') eta Europako krisialdiari eta [[Lehen Mundu Gerra]]ri buruzko zenbait lan: ''Inglaterra en armas'' (1916) eta ''La crisis del humanismo'' (1919, "Humanismoaren krisia"). Saiakera hoberenen artean ''Don Quijote, Don Juan y la Celestina'' (1926) aipa daiteke.▼
Sendiaren diru-iturri nagusia zen [[Kuba]]n zuten azukrearen ustiapena zen, baina horren inguruko zailtasunak zirela medio, aita etengabe bidaiatzera behartu zuten.
Ramiro, hamabost urte zituela ikasketak bertan behera utzi ondoren, [[Paris]]en eta [[Habana|La Habanan]] bizi izan zen. [[Cienfuegosko probintzia|Cienfuegosen]] izan zen aitari laguntzen eta [[La Habana]]n irakurle gisa tabako lantegi batean.
Aita, Manuel Maeztu [[Kuba]]n hil zen 1898 urtean eta oinordetzarekin izan zituzten arazo administratiboek Juana Whitney eta bere bost seme-alabak oso egoera latzean utzi zituen. Alarguna eta seme-alabak [[Bilbo]]ra joan ziren bizitzera. Juana Whitneyk bertan Academia Anglo-Francesa deiturikoa ireki zuen, neskentzako egoitza moduko bat, eta bertan [[María Maeztu|Mariak]] gogotsu hartu zuen parte. Ramiro, kazetari gisa ‘’El porvenir vascongado’’ hasi zen lanean.
▲
Gaztetan anarkismoaren aldekoa bazen ere, ideia atzerakoiak aldeztu zituen ondoren. Izan ere, gaztetan [[Karl Marx]] gogo handiz irakurria zuen (nahiz eta mende hasieran bere determinismo ekonomikoagatik kritikatzen duen) eta [[Erresuma Batua|Britainia Handian]] modan dagoen sozialismo korporatiboaz interesatzen da, baina bere prestigioak ahalbidetuko du bere lanak erregimen frankistan irakurtzea eta zentsura saihestea, nahiz eta haren ideologiaren kontrakoak izan. Egilea bihurtu eta birsortu aurreko gaztaroko bekatu gisa ulertuko dira.<ref>{{es}} TORREALDAI, Joan Mari.- ''La censura de Franco y los escritores vascos del 98''. Donostia : Ttarttalo, 1998. ISBN 84-891-486-6. Orr. 109-110.</ref>.
| |||