Pedro Calderón de la Barca: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Smatxi (eztabaida | ekarpenak)
Smatxi (eztabaida | ekarpenak)
105. lerroa:
== Eragina ==
 
Bere garaian lortu zuen ospe handia, harrigarria bada ere, bere obraren oinarrian konplexutasun teologiko-filosofikoa kontuan hartuz gero. Eragina handia izan zuen [[Johann_Wolfgang_von_Goethe|Goetherengan]], batik bat, bere Fauston. Alemaniako [[erromantizismo]]an eta ondorengo [[idealismo]] filosofikoan eragiten du, [[Arthur_Schopenhauer|Shopenhauer]], [[Georg_Wilhelm_Friedrich_Hegel|Hegel]] edo [[Richard_Wagner|Wagnerrek]] aipatu egiten dute.<ref>{{es}}Trías, Eugenio.- ''Calderón de la Barca''. Barcelona: Omega, 2001. 21 orr. </ref>. Nabarmena da onirikoa duen garrantzia bere obran. Monarkiaren defentsa, kontrarreforma eta ohorea dira bere obra dramatikoaren ezaugarri. Ohorea norbanakoaren duintasunarekin lotzen da, bere buruarekiko eta, oro har, gizabanakoarekiko errespetuarekin, bere askatasunarekin, (erabakitzeko gaitasun askearen zentzuan ulertuta, ez askatasun politikoaren zentzuan, noski). Ohorean, hain zuzen, gordetzen da gizabanakoaren azken hesia, aginte monarkikoaren bidegabekerien aurrean.<ref> {{es}} Pérez-Magallón, Jesús (2010); 63 or.</ref>.
 
== Ikus, gainera ==