Pedro Antonio de Alarcón: berrikuspenen arteko aldeak

 

'''Pedro Antonio de Alarcón''' ([[Guadix]], [[Espainia]], [[1833]]ko [[martxoaren 10]]a - [[Valdemoro]], Espainia, [[1891]]ko [[uztailaren 19]]a) [[gaztelania]] idazlea izan zen.

 

Eliz eta Zuzenbide-ikasketak hasi eta amaitu gabe utzi ondoren [[literatura]] eta [[politika]]ri ekin zion. [[Madril]]en ''El látigo'' egunkari antimonarkiko liberalaren zuzendaria izan zen. 1860an bizi izandako barne krisiaren ondorioz aldaketa sakona eragin zuen bere pentsamoldean. Afrikako gerran esku hartu zuen, lekukotasun baliotsua utziz: ''Diario de un testigo de la guerra de Africa'' (1859); bi urte geroago bidaia liburu bat eman zuen argitara: ''De Madrid a Nápoles. ''Bere gisako ikasketak, kultura heterogeneoa eta etsipena nabarmentzen dira [[katolizismo]] esturako itzulera markatzen duen eleberri horietan. Kontalari handiaren dohainak agertu zituen ''El sombrero de tres picos'' (1874) kontakizun laburrean eta ''El escándalo'' (1875) eleberrian. Tesi obraren ezaugarriak areagotzen dira'' El niño de la bola'' (1878) izeneko eleberrian. Halaber, teatroa eta poesia landu zituen. Pikareskaren tradizioaren barne koka daitekeen ''El sombrero de tres picos ''haren obrarik ezagunena da eta ''Alarcoseko errotaria ''izeneko erromantze andaluziarrean oinarriturik dago.

 

{{ lur | data=2011/12/27}}

[[Kategoria:Gaztelaniazko idazleak]]

[[Kategoria:Espainiako idazleak]]

[[Kategoria:Granadarrak]]

[[Kategoria:Espainiako eleberrigileak]]

[[Kategoria:Espainiako ipuingileak]]