324
edits
(1918 hasita) |
(Orrialdea gustiz amaituta) |
||
== 1915 ==
[[Fitxategi:Western front 1915-16.jpg|thumb|Frontea 1915-1916an]]Kostaldeatik [[Vosgeak|Vosgetara]] mendebalderantz begiratzen zuen
=== Gerra kimikoa ===
1916ko abuztuan alemaniar agintzaritza aldatu zen; Erich von Falkenhaynek boterea utzi eta gero [[Paul von Hindenburg]] eta [[Erich Ludendorff|Erich Ludendorffek]] boterea hartu zuten frontean. Agintari berriek Verdungo eta Sommeko guduak Alemaniak aurrerapenak egiteko abilidadea galtzea eragin zutela jakin errekonozitu zuten eta horregatik defentsan oinarritutako estrategiak eta taktikak erabili zituzten, beste fronte batzuetan erasoak egiten zituzten bitartean. <ref>{{Erreferentzia|abizena=Herwig, Holger H.|izenburua=The First World War : Germany and Austria-Hungary, 1914-1918|argitaletxea=Arnold|data=1997|url=https://www.worldcat.org/oclc/34996156|isbn=0340677538|pmc=34996156|sartze-data=2019-08-23}}</ref>
Sommeko gudua gertatzen ari zen bitartean Noyon
== 1917 ==
[[Hindenburg lerroa|Hindenburg Lerroa]] alemaniar frontearen atzean 2tik 50 kilometrotara eraiki zen<ref>{{Erreferentzia|abizena=Marshall, S. L. A. (Samuel Lyman Atwood), 1900-1977.|izenburua=The American heritage history of World War I|argitaletxea=American Heritage Pub. Co.|data=[1964]|url=https://www.worldcat.org/oclc/384558|isbn=0517385554|pmc=384558|sartze-data=2019-08-24}}</ref>. Otsailaren 25ean alemaniar armadek erretiratzen hasi ziren eta apirilaren 5ean amaitu zuten, atzean [[Lur erre (estrategia)|lur errea]] utzita. Estrategia honek frantziarren eraso planak haustu zituen; Noyon
[[Fitxategi:Western Front 1917.jpg|thumb|1917ko frontearen mapa]]
Apirilaren 6an, bitartean, [[Ameriketako Estatu Batuak|Estatu Batuak]] [[Alemaniar Inperioa|Alemaniari]] gerra deklaratu zion. 1915ko hasieran ''[[RMS Lusitania|Lusitania]]'' itsasontziaren urpekaketaren ondorioz Alemaniak urpekarien erasoak itsasontzi neutraletan gelditu zituzten; Estatu Batuak gerran sartuko zela beldur zirelako. Hala ere, alemaniar populazioa, gosez jota egonda zegoenez, urpekarien erasoa berrabiaraztea eskatu zuten, inportazioak berriz etor zezaten, eta hala, 1917ko otsailean berriz hasi zen. Kalkulatuta zuten sei hilabetetan Britainia gerratik ateratzea posiblea zela urpekarien bidez. Estatubatuarrak Europara iristeko urte bat baino gehiago hartuko zitzaiela ere pentsatu zuten. Urpekariek garaipen handia lortu zuten denbora batean baina britainiar itsasontziek [[konboi]] taktikak erabiltzen hastean asko murriztu ziren galerak.<ref>{{Erreferentzia|abizena=Griffiths, William R.|izenburua=The Great War|argitaletxea=Avery Pub. Group|data=1986|url=https://www.worldcat.org/oclc/13126087|isbn=0895293129|pmc=13126087|sartze-data=2019-08-24}}</ref>
=== Cambraiko gudua ===
{{Sakontzeko|Cambraiko gudua (1917)}}[[Fitxategi:Bundesarchiv Bild 183-R27012, Bei Cambrai erbeuteter englischer Panzer.jpg|thumb|Suntsitutako britainiar tanke bat Cambrai-n]]Azaroaren 20an Aliatuek tankeak masan erabili zituzten lehen aldiz Cambraiko guduan. 324 tankeek (1/3 erreserban) eta hamabi infanteria dibisio bi alemaniar dibisioen kontra eraso egin zuten, bonbardaketa nagusi bat eta gero. Tankeek [[faszineak]] erabiltzen zituzten lubakien gainetik gurutzatzeko, baita 4 metro luze ziren alemaniar antitanke bonbak ez lehertzeko ere.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Military operations. France and Belgium, 1917. The Battle of Cambrai|argitaletxea=Imperial War Museum, Department of Printed Books Sbin Association with the Battery Press|data=1991, ©1948|url=https://www.worldcat.org/oclc/24954868|isbn=0898391628|pmc=24954868|sartze-data=2019-08-31}}</ref> Erasoa garaipen erraldoia izan zen britainiarrentzat; 4.000 zauritu edo hil soilik izanda Ypresko Hirugarren Guduan baino hamar aldiz gehiago aurrera egin zuten. Aurrerapen hauek
Gudu honetan alemaniarrek tankeak suposatzen zuten arriskuaz konturatu ziren lehen aldiz eta baita gudu honetan ere alemaniarrek ''[[stosstruppen]]'' erabili zuten masan lehen aldiz, [[Infiltrazio-taktika|infiltrazio-taktikak]] erabiltzen zuten soldadu oso ondo gaituak.<ref name=":14" />
{{Sakontzeko|Udaberriko Ofentsiba}}
Michael Operazioak, alemaniarren udaberriko lehen ofentsiba, aliatuak bitan banatzea ia lortu zuen eta, gainera, 1914tik aurrera Parisera gehien hurbildu zen alemaniar erasoa izan zen, hiria bonbardatzeko distantzian geldituz.<ref name=":13" /> Guduaren ondorioz aliatuek aginte bateratu baten beharra ikusi zuten eta horregatik [[Ferdinand Foch]] jeneralak aliatuen armada guztien agintaria izendatu zuten. Elkartutako Aliatuek alemaniarren erasoengatik hobeago babestu ahal izan ziren eta ofentsiba "higadura-guda" bat izatera aldatu zen.<ref name=":9" /> Maiatzatik aurrera estatubatuarrek frontean gero eta postu gehiago hartzen hasi ziren, lehen garaipena [[Cantignyko gudua|Cantignyko guduan]] izanda. Udaren hasieran 250.000-300.000 estatubatuar iristen ari ziren Mendebaldeko Frontean hilabetero gutxi gorabehera.<ref name=":9" /> 2.1 milioi izatera iritsiko ziren gerra amaitu baino lehen.
=== Aliatuen kontraerasoak ===
{{Sakontzeko|Marneko bigarren gudua|Ehun Eguneko Ofentsiba|1918ko azaroaren 11ko armistizioa}}
[[Fitxategi:The Hundred Days Offensive, August-november 1918 Q6916.jpg|thumb|Alemaniar presoak britainiarren aginpean, 1918ko azaroaren 8an]]
Foch jeneralak uztailean hasi zuen [[Marneko bigarren gudua]], Marneko irtengunea suntsitzeko xedea zuena eta hala lortuko zuten abuztua amaitu baino lehen. [[Amienseko gudua (1918)|Amienseko gudua]] bi egun geroago hasi zen frantziar-britainiar eraso bateratu batean, Australiako eta Kanadako tropen laguntzarekin. 600 tanke eta 800 hegazkinek ere parte hartu zuten gudu honetan.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=1918 year of victory : the end of the Great War and the shaping of history|argitaletxea=Exisle Pub|data=[2010]|url=https://www.worldcat.org/oclc/732320863|isbn=978-1-877568-39-8|pmc=732320863|sartze-data=2019-12-22}}</ref> Hindenburgek "Alemaniar armadaren egun beltza" deitu baitzuen abuztuaren 8a, porrot katastrofikoaren ondorioz.<ref>{{Erreferentzia|abizena=Griffiths, William R.|izenburua=The Great War|argitaletxea=Avery Pub. Group|data=1986|url=https://www.worldcat.org/oclc/13126087|isbn=0-89529-312-9|pmc=13126087|sartze-data=2019-12-22}}</ref> Italiar 2. armadak parte hartu zuen Reims-en ondoan gertatutako borrokan; [[Alberto Albricci]] jeneralaren aginpean. <ref>{{Erreferentzia|abizena=Edmonds, James E. (James Edward), Sir, 1861-1956.|izenburua=Military operations, France and Belgium, 1918|argitaletxea=Imperial War Museum|data=1993-1995|url=https://www.worldcat.org/oclc/154252821|isbn=1-870423-06-2|pmc=154252821|sartze-data=2019-12-22}}</ref> Alemaniar eskulana jada txikituta bazegoen gerraren luzaketagatik eta bere ekonomia eta sozietatea krisi bat izatekotan zegoen. [[Ehun Eguneko Ofentsiba]] hasteko momentuan Aliatuek 216 dibisio zeuzkaten Frantzian eta Alemaniak 197 soilik.<ref>{{Erreferentzia|abizena=Kennedy, Paul M., 1945-|izenburua=The rise and fall of the great powers : economic change and military conflict from 1500 to 2000|argitaletxea=Vintage Books|data=1989, ©1987|url=https://www.worldcat.org/oclc/18071496|edizioa=1st Vintage books ed|isbn=0-679-72019-7|pmc=18071496|sartze-data=2019-12-22}}</ref> Ehun Eguneko Ofentsiba hastean alemaniarrek jasandako porrot txikiak alemaniar morala suntsitzeko balio izan zuen eta soldaduak ehunetan errenditzen hasi ziren.<ref name=":12" /> Urte hartako urrian [[Maximiliano Badengoa|Maximiliano, Badengo printzea]], Alemaniar Inperioaren kantzillerra izendatu zuten armistizio bat negoziatzeko helburuarekin. Erich Ludendorff [[Suedia|Suediara]] ihes egitera behartu zuten.<ref name=":12" /> Alemaniarren atzera-egitea jarraitu zuen eta [[Azaroko Iraultza|Azaroko Iraultzak]] gobernu berri bat ezarri zuen. Compiègneko Armistizioaren sinadura azkarra izan zen eta, honen ondorioz, Mendebaldeko Frontean gatazka guztiak amaitu ziren 1918ko azaroaren 11ren goizeko 11:00tan, aurrerago [[Armistizio Eguna]] izena jasoko zuena. Alemaniar Inperioak kolapsatu zuen [[Wilhelm Groener|Groener jeneralak]], Ludendorffen ondorengoa, gobernu sozial-demokratiko bat ezartzean [[Friedrich Ebert]] agintari gisa, Errusian gertatutako iraultza bat Alemanian gerta ez zedin.<ref name=":12" />
== Ondorioak ==
{{Sakontzeko|Lehen Mundu Gerraren ondorioak}}
Mendebaldeko frontean gertatutako porroten ondorioz Alemaniak eta bere aliatuek bakea eskatu behar izan zuten, beste fronte guztietan garaipenak izanda ere. Bakea sinatu zutenak Aliatuen partetik Frantzia, Britainia Handia eta Ameriketako Estatu Batuak izan ziren, [[Parisko Bake Biltzarra (1919)|1919ko Parisko Bake Biltzarrean]]. Honen emaitza [[Versaillesko Ituna (1919)|Versaillesko Ituna]] izan zen, 1919ko ekainean sinatuta.<ref name=":15" /> Itun honen kondizioek Alemania asko mindu zuten arlo ekonomikoan zein militarrean. Versaillesko Itunak [[Alsazia-Lorrena|Alsazia-Lorrenako]] probintziak Frantziari itzuli zituen, eta honen ondorioz Alemaniaren ikatz erreserbak oso azkar desagertu ziren, Alsazia-Lorrenak produktore nagusiena zelako inperio osoan. [[Saarbrücken|Saargo lurraldea]], [[Rhin]] ibaiaren mendebaldean kokatuta, demilitarizatu zuten eta frantziar-britainiar okupazio bateratuan geratu zen. Iparraldean, [[Kielgo ubidea]] internazionalizatu zuten, herrialde guztiek handik pasatzeko eskubidea izan zezaten. Tratatuak Europako mugak bermarraztuko zituen, espezialki ekialdean. Alemaniar armadak 100.000 soldadu gehienez izateko agindua jaso zuen eta itsasontzi eta hegazkinik ez.<ref>{{Erreferentzia|abizena=Massie, Robert K., 1929-2019.|izenburua=Castles of steel : Britain, Germany, and the winning of the Great War at sea|argitaletxea=Ballantine|data=2003|url=https://www.worldcat.org/oclc/57134223|isbn=0-345-40878-0|pmc=57134223|sartze-data=2019-12-22}}</ref>
=== Galerak ===
{{Sakontzeko|Lehen Mundu Gerrako galerak}}
Mendebaldeko Frontean gertatutako lubaki-gerrak milaka mutilatu eta alargun utzi zituen. Aurrekaririk gabeko egoera honek aurrerago izan zuen emaitza [[Adolf Hitler|Adolf Hitlerren]] kontrako Aliatuen ezadostasunak eta erantzun ahulak izan ziren.<ref name=":16">{{Erreferentzia|abizena=Adamthwaite, Anthony P.|izenburua=The making of the Second World War|argitaletxea=Allen & Unwin|data=1979|url=https://www.worldcat.org/oclc/5120644|edizioa=2d ed|isbn=0-04-940057-6|pmc=5120644|sartze-data=2019-12-22}}</ref> Belgikak 30.000 hildako zibil jaso zituen eta Frantziak 40.000. Britainiarrek 16.829 hildako zibil jaso zituen, gehienak itsasontzien hondoraketen ondorioz.<ref name=":16" /> Beste 62.000 belgiar, 107.000 britainiar eta 300.000 frantziar zibil hil ziren "gerrarekin erlazionatutako arrazoiengatik". <ref name=":16" />
=== Koste Ekonomikoa ===
1919ko Alemaniak diru gabezia larria jasaten ari zen eta bere populazioak gosez hiltzen zegoen. Aliatuek [[Kolonia (Alemania)|Koloniako]], [[Koblentza|Koblentzako]] eta [[Mainz|Mainzko]] hiriak okupatu zituzten eta soilik itzuliko zituzten gerraren erreparazioak ordainduta zeudenean. Alemanian "[[Bizkarrean egindako sastakadaren mitoa]]" sakabanatu zen eta honek aurrerago Weimar Errepublikaren gainbeheraren arrazoi nagusi bat izango zen; baita Hitlerrek boterera iristearen arrazoi nagusiena.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Forging the collective memory : government and international historians through two World Wars|argitaletxea=Berghahn Books|data=1996|url=https://www.worldcat.org/oclc/34118044|isbn=1-57181-862-6|pmc=34118044|sartze-data=2019-12-22}}</ref>
== Erreferentziak ==
|
edits