Donostiako arraunketa: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
74. lerroa:
Kirikoren garaipenak ordea ez ziren amaitu: urte batzuetan traineru donostiarraren gidaritza utzia izan ondoren, 1910eko hamarkadaren bukaeran berriro ere traineruaren ardura hartu eta Kontxako bi bandera gehiago ([[1918ko Kontxako Bandera|1918]] eta [[1920ko Kontxako Bandera|1920]]) eta [[Bilboko estropada zaharrak|Abrako bandera]] sonatua (1919) lortu zituen<ref>AGUIRRE, Rafael (1972): 625</ref>.
Azken bandera horretan egin zuen "[[Frantzisko Zubiaurre "Kiriko"#Kirikoren ziaboga|Kirikoren ziaboga]]"<ref>AGUIRRE, Rafael (1972): 629</ref><ref>''[[Ciaboga]]'' aldizkaria, 1953ko alea.</ref> famatua, traineru lehiakideari aurrea hartzeko aukera eman omen zion ziaboga paregabea.<ref>Hau zioen 1919ko egunkari batek ziaboga hari buruz: "¡Qué ciaboga más sorprendente! Temblamos un momento. Nos dio pena la tripulación donostiarra. Iban á quedar descalificados, pues con descalificación estaba penado el tocar una baliza. Se había estrechado de tal modo que era completamente imposible el no tocar la baliza. ¡Si no podría caber un alfiler! Pero ahí está la maestría de Quirico. La trainera pasó. Ni la más ligera rozadura. ¡Soberbio, soberbio!" {{Erreferentzia|egunkaria=[[La Gaceta del Norte]]| data=
'''Frantzisko Silva'''
|