Bi anai: berrikuspenen arteko aldeak

TxoriSuge batek basoakoska egin ondoren, txori batek bizi den kabia utzi eta [[Obaba]]ko Pauloren etxera joateko agindua jasotzen du, barruko ''Mintzoak'', izpiritu gaiztoak, aginduta. TxoriakTxoria narratzailenarratzailea paperaizango hartzen duda hemendikhortik aurrera: Pauloren etxean lanturuaknegarrak aditzen ditu, izandako heriotzheriotza baten zantzu moduan interpretatzen duena. Herrian heriotzaren seinale gehiago nabaritzen ditu. Azkenean, Paulo hilzorian dagoenohean bere aitaren ondoan dagoela ikusten da txoriaren begietatik. Aurretik ama ere hil egin zaiela eta, Daniel anaia zaharraren kontu izateko erregutzen dio Paulok bere aitari eta Paulokaitak baiezkoa ematen dio, baldintza batekin: Paulok Ameriketara joateko asmoa du, eta alde egiten duenean, Daniel bere izeba Inesekin utzi beharko du. Txoria bezala, Danielek barruko ahots bat entzuten du, ez da Mintzoaren ahotsa, Adimenaren ahotsa da, baina atzeratua denez, Adimenaren ahots horrek arazoak sortzen dizkio jendearekin.

Txoria narratzaile betiere, biBi anaiak lo daudelarik, aita hil egiten da Pualoren ametsetan. Esnatu egiten denean, korrika doa aitaren gelara eta han bizirik ikusten du, lo eta lasai. Herriko apaiza dagodator anaien etxeanetxera eta leihotik aran arboladia ikustean, txikitako oroitzapen malenkoniatsua datorkio gogora, nola San Juan egunean hara joaten ziren aranak lapurtzera eta nekazariaren kexuz orduko apaizak horrelakorik ez egiteko esan zien samurki, eta nola esaten zien konfesatzera joan behar zutela elizara. Horregatik sartu zen apaiz Paulo, besteekin zuzen nola jokatu behar zen erakusteko. Bi anaiak lo bistan dituela, beste gertaera bat oroitzen du, nola Pauloren aita Danielen adimen urritasunaz kezkaturik zegoen, ume bat bezalakoa izan arren gogo sexuala erakusten zuela (hazia isurtzen zuela eta abar), nola Paulo eta Daniel trena ikustera joaten ziren, eskolan Danieli iseka egiten ziotela. Pentsamendu horietan murgildurik Paulo apaizak lo hartzen du.