Hirurteko Liberala: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Smatxi (eztabaida | ekarpenak)
Smatxi (eztabaida | ekarpenak)
18. lerroa:
 
== Hirurtekoaren amaiera ==
Ibilbide oso zoritsu baten ondoren, [[1823]]an Aliantza Santuak ([[Prusia]], [[Austria]], [[Errusia]] eta berriki sartutako [[Frantzia]]k osatua), [[1822]]ko [[urriaren 22|urriak 22an]] [[Veronako biltzarra|Veronako biltzarrean]] borboitar Espainiari laguntzera joatea erabaki zuen, isilpeko itun bat sinatuta, Espainiako historiografiaren tradizioaren arabera, nahiz eta XX. mendearen hasieratik itun hori ondorengo prentsan azaldutako {{ongietorria}}asmakizuna izan zela argitua geratu zen. <ref>{{es}} De la Torre Del Río, Rosario .- ''El falso tratado secreto de Verona de 1822'', argitaratutako artikulua ''Cuadernos de Historia Contemporánea'' aldizkarian , ISSN 0214-400X, 33zkia, 2011 urtea, 284-293 orr. [https://revistas.ucm.es/index.php/CHCO/issue/view/2119 Violencia y espacio público en la sociedad contemporánea Ale monografikoan argitaratua]</ref>
Jasotako laguntzaren ondorio da [[San Luisen Ehun Mila Semeak|San Luisen Ehun Mila Semeen]] bidalketa (frantziar armadako 95.000 soldadu, [[Luis Antonio Frantziakoa|Luis Antonio Borboikoa]], [[Luis Antonio Frantziakoa|Angulemako dukearen]] zuzendaritzapean) 1823ko apirilean. Pirinioak zeharkatu ostean, ''Ehun Milek'' ez zuten benetako erresistentziarik topatu, eta indar liberalak inguratu zituzten, [[Cádiz|Cadizeraino]] atzera egin zutenak gobernua eta erregea berarekin batera, praktikan euren bahitua zena.