Etrusko: berrikuspenen arteko aldeak

'''Etruskoa'''<ref>{{Web erref|izenburua=47. araua - Hizkuntza hilak eta klasikoak|url=https://www.euskaltzaindia.eus/dok/arauak/Araua_0047.pdf|argitaletxea=Euskaltzaindia|sartze-data=2010-12-23}}</ref> antzinako [[etruriar]]ren [[hizkuntza]] izan zen, egungo [[Italia]]n zegoen [[Etruria]]n (egungo [[Toskana]]n, mendebaldeko [[Umbria]]n eta iparraldeko [[Lazio]]n) eta [[Lombardia]], [[Veneto]] eta [[Emilia-Romagna]]ko eskualde batzuetan (non [[galia]]rrek etruriarrak sartu zituzten) mintzatzen zena. Etruskoa [[latin]]ak erabat ordezkatuaordeztu izan zenzuen, agiri batzuk, latinezko [[mailegu (argipena)|mailegu]] batzuk (adibidez, ''persona'', ''φersu'' etruskotik erakarria) eta toponimo batzuk (tartean, [[Erroma|Roma]]) utzirik.

Etruriarrek literatura oparoa zuten baina liburu bat soilik iritsi zaigu. Erromatar jakintsu batzuk ([[Varron]] adibidez) baino ez ziren gai etruskoetruskoa irakurtzeko. Azken irakurle ezaguna [[Klaudio]] enperadorea izan zen, orain galdurik dagoen ''Tyrrenikà'' izeneko hiztegi elebiduna egin zuena.