Alejandra Pizarnik: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Robota: Aldaketa kosmetikoak
5. lerroa:
== Bizitza ==
 
'''Flora Pizarnik Bromiker''' izenarekin jaioa,jaio zen. Elías Pizarnik zuen aita, eta Rejzla (Rosa) Bromiker-en alaba, jatorriama; [[errusiar]] eta [[eslobakiareslovakiar]] zutenjatorriko judutar etorkinak, bitxien salerosketan egiten zuten lan. [[Avellaneda (Buenos Aires)|Avellanada]] auzoanhirian hazi zen. Muriam izeneko aizpaahizpa zaharragoa zuen.
 
Haurtzaro zaila izan zuen. GazteleraGaztelaniaz kutsueuropar europearrarekinkutsuarekin hitz egiten zuen, eta hitz-motela zen. Akne arazoak zituen eta errez gizentzeko joera zuen. Hori dela eta, autoestimu baxukoa zen. Bere gorputzaz zuengorputzarekiko autopertzeptzioa eta bereetengabe ahizparekin alderatze jarraiakalderatzea obsesioa bihurtu ziren. Litekeena da, arrazoi horregatik anfetaminak kontsumitzen hastea -eta laster menpeko bihurtu-, eta loan arazoak, insomnioa eta euforia izaten zituen. Alejandrak pertsonalitatearen muturreko desoreka nozitzen zuen.
 
1954n, batxilergoa bukatuta, Buenos Aireseko Filosofia eta Letrak Fakultatean sartuko da. 1957. urtea arte ikasle egon zen, literatura, kazetaritza eta filosofia ikasi zuen, baino ez zituen ikasketak bukatu. Aldi berean, [[Juan Batlle Planas]]ekin pintura klaseak jaso zituen.
 
Irakurzale amorratua, irakurritakoarekin ikasten zuen. HonelaHorrela, oso goiz, literaturaliteraturarekin eta inkontzientearekin motibatu zen, eta honekhorrek psikoanalisisarengatikpsikoanalisiaz interesatzeainteresatzera bultzatu zuen.
 
Apolitikoa, Antonio Porchiaren lirismoa, Arthur Rimbaud eta Stéphane Mallarmé frantziar sinbolistak, erromantizismoa, eta surrealismoak eraginda, Pizarnik-ekPizarnikek sentsibilitate handiko olerki liburuak idatzi zituen. Gaiak, bakardadea, haurtzaroa, mina eta, batipatbatik bat, heriotza izaten dira.
Bere lehen liburua "La tierra mas lejana (1955) izan zen. Ondoren "La última inocencia", Oscar Ostrov psikoanalistari eskainitako liburukia, eta "La aventuras perdidas (1958).
1960 eta 1964 artean Parisen bizitu zen, "Cuadernos" aldizkariarentzako eta editorial batzuentzako egin zuen lan. Olerkiak eta iritzi artikuloak idatzi zituen hainbat egunkarietan, Antonin Artaud, Henri Michaux, Aimé Césaire, eta Yves Bonnefoy itzuli zituen eta Sobornan Erlijioaren historia eta literatura frantziarra ikasi zituen. Bertan, besteak beste, Julio Cortázar, Rosa Chacel eta Octavio Pazekin hartu emanak izango ditu.
 
Bere lehen liburua "''La tierra mas lejana'' (1955) izan zen. OndorenGero "etorri ziren ''La última inocencia"'', Oscar Ostrov psikoanalistari eskainitako liburukialiburua, eta "''La aventuras perdidas'' (1958).
1964n Buenos Airesera bueltatuko da, olerki bilduma garrantzitsuenak argitaratuz: Los trabajos y las noches (1965), Extracción de la piedra de la locura (1968) edo El infierno musical (1971).
1969n Guggenheim beka jaso zuen, honela New Yorkera bidaiatzeko aukera izan zuen, 1971 Fullbright-a jaso zuen.
La condesa sangrienta (1971) idatzi zuen.
 
1960 eta 1964 artean Parisen bizitubizi izan zen,. "''Cuadernos"'' aldizkariarentzako eta editorial batzuentzako egin zuen lan. Olerkiak eta iritzi artikuloakartikuluak idatzi zituen hainbat egunkarietan,egunkaritan; [[Antonin Artaud]], [[Henri Michaux]], [[Aimé Césaire,]] eta [[Yves Bonnefoy]] itzuli zituen; eta Sobornan[[Sorbonako Unibertsitatea]]n Erlijioaren historia eta literaturaFrantses frantziarraLiteratura ikasi zituen. BertanHan, besteak beste, harremanak izan zituen [[Julio Cortázar]]rekin, [[Rosa Chacel]]ekin eta [[Octavio Pazekin hartu emanak izango dituPaz]]ekin.
1972ko irailaren 25n, 36 urte zituela, Buenos Aireseko ospital psikiatrikoan asteburua kanpoan igarotzeko baimena bat zuela, bere buruaz beste egin zuen, 50 barbituriko (Seconal) pilula hartuta. Aurretik beste bitan saiatu zen bere burua bestez egiten, hori dela eta zegoen ospitalean.
 
1964n Buenos AireseraAiresa bueltatukoitzuli dazen, eta olerki bilduma garrantzitsuenak argitaratuzargitaratu zituen: ''Los trabajos y las noches'' (1965), ''Extracción de la piedra de la locura'' (1968) edoeta ''El infierno musical'' (1971).
 
1969n Guggenheim beka jaso zuen,. honelaHorrela [[New YorkeraYork]]a bidaiatzeko aukera izan zuen, eta 1971 Fullbright-a[[Fulbright beka]] bat jaso zuen.
 
''La condesa sangrienta'' (1971) idatzi zuen.
 
1972ko irailaren 25n, 36 urte zituela, Buenos Aireseko ospitalospitale psikiatrikoanpsikiatrikotik asteburuakanpo kanpoanasteburua igarotzeko baimena bat zuela, bere buruaz beste egin zuen, 50 barbituriko (Seconal) pilula hartuta. Aurretik beste bitan saiatusaiatua zen bere buruaburuaz bestezbeste egiten, hori dela; etahorregatik zegoen ospitalean.
 
Avellanedako Güemes kalean monumentu bat du.