'''Giza erditzea''', edo '''haurgintza''', [[haurdunaldi]]ari amaiera ematen dion prozesua da. Prozesu honek barne hartzen ditu [[emakume]]a erditze-uzkurdurekin hasten denetik, haurra [[umetoki]]tik irteten den arte jazotzen diren aldaketa fisiologiko guztiak.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Parto: MedlinePlus en español|hizkuntza=es|url=http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/spanish/childbirth.html|sartze-data=2018-11-15}}</ref> Erditze baginalaren prozesuan hiru fase bereizten dira: ezabatzea eta utero-lepoaren dilatazioa, umearen jaitsiera eta [[jaiotza]], eta, azkenik, karenaren edo [[plazenta]]ren kanporaketa. Erditzean, oso ohikoa da farmakoak erabiltzea, bai mina murrizteko helburuarekin (medikamentu anestesikoak), bai plazentarenplazenta kanporatzean atzerapen larriak egoten direnean horrigerta aurredaitezela egitekoekiditeko ([[oxitozina]]). Dena den, erditze seguruena naturaltasunez garatzengauzatzen dena da, alegia, kanpo-eragileeragilerik zein esku-hartzerik behar ez duena.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=RHL|hizkuntza=en|url=http://apps.who.int/rhl/pregnancy_childbirth/childbirth/2nd_stage/jlcom/es/index.html|aldizkaria=apps.who.int|sartze-data=2018-11-15}}</ref> Hala ere, badaude arrisku handiko haurdunaldiak ere. Horrelakoetan, amaren bizia zein haurrarena jokoan egon daitezke, eta jaiotza [[zesarea]] bidez egiteneragiten da jaiotza: umea sabelaldean egiten den ebaki kirurgiko batetik kanporatzen da.
