Fidel Sagarminaga: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Aihotz (eztabaida | ekarpenak)
No edit summary
Aihotz (eztabaida | ekarpenak)
No edit summary
9. lerroa:
'''Fidel Sagarminaga Epalza''' ([[Bilbo]], [[Bizkaia]], [[1830]]eko [[irailaren 27]]a - [[Bilbo]], [[1894]]ko [[martxoaren 20]]a) bizkaitar [[politika]]ria, kazetaria eta [[idazle]]a izan zen. Jakintsua eta politikoki [[Foruzaletasun|foruzale]] [[liberalismo|liberala]], bere garaian gizon ospetsua izan zen.
 
== BiografiaFamilia ==
[[Bilbo]]n [[1830]]eko irailaren 27an jaioa, bere gurasoak Pedro Sagarminaga Gandasegi eta Martina Epalza Lekanda izan ziren, biak bilbotarrak. Aitaren aldeko aiton-amonak [[Zeanuri|zeanuritar]] jatorriko Juan Antonio Sagarminaga eta Maria Josefa Gandasegi [[Abandoko elizatea|abandotarra]] izan zituen, amaren aldetikoak [[Orozko|orozkoar]] jatorriko Pablo Antonio Epalza eta Maxima Lekanda bilbotarra. Elvira izeneko arreba bat izan zuen. María Angeles Padilla Montoto ezkondu zuen, eta seme bat izan zuten, Pablo, aita baino lehenago hil zena.<ref name="Urquijo Goitia 1">[[Urquijo Goitia 1995]], 400. orr.</ref>
 
== Ibilbide politikoa Madrilen ==
 
[[Ramón María Narváez]]en gobernu [[Alderdi Moderatua|moderatuetan]] Bizkaiko Probintzia Kontseiluko bigarren Ofizial izendatua izan zen, [[1850]]ean kargua utziz. [[Sociedad Bilbaina]]ko kide gisa nabarmendu zen, zeinaren idazkaria izan zen [[1856]]an eta Madrilgo Ateneoan aktiboki parte hartu zuen. Urte horretan "El Criterio" aldizkaria sortu eta zuzendu zuen<ref name="Alonso Olea 1">[[Alonso Olea 2010]], 102. orr.</ref>. Handik gutxira administrazioara itzuli zen, [[Francisco Armero Peñaranda|Francisco Armero]]ren gobernuarekin [[1857]]tik [[1858]]ra bitartean Cuencako [[gobernadore zibil]]a izendatua izan zenean. [[José Posada Herrera]]k, [[Leopoldo O'Donnell]] buru zuen [[Unión Liberal]]aren gabineteko Gobernazio ministroak, Gobernazioko idazkaritzako bigarren mailako ofizial gisa errekuperatu zuen. [[1858]]tik [[1863]]ra bitartean egon zen karguan, eta garai horretan [[Antonio Cánovas del Castillo]] Ministerioko idazkariordea ezagutu zuen. 1863an igoarazi zuten, lehen mailako ofizial izendatua izan zela. Hurrengo urtean, osasun arazoak medio, kargua utzi zuen. 1858an Diputatuen Kongresuan eserlekua lortu zuen, Unión Liberal alderdiaren zerrendetan Vinarozko barrutian hautatua. <ref>{{erreferentzia|url=http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=1-1&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28102670%29.NDIP.|izenburua=Sagarminaga y Epalza, Fidel. 22. Elecciones 31.10.1858|bilduma=Buscador histórico de diputados 1810-1977|editorial=[[Congreso de los Diputados]]}}</ref>
 
== Euskal Herriratzea ==
[[1868ko Iraultza|1868. urteko iraileko iraultzak]] Euskal Herrira itzultzera behartu zuen. Batzar Iraultzaileak aukeratu eta [[Eduardo Victoria de Lezea]]k zuzendutako udalgobernu liberalean zinegotzi izendatua izan zen. [[1872]]ko otsailaren 1ean, [[Bigarren Karlistaldia]]ren hasieraren bezperetan, Bilboko alkate hautatu zuten.<ref name="Urquijo Goitia 2">[[Urquijo Goitia 1995]], 401. orr.</ref> Hilabete batzuen buruan, maiatzaren 29an, dimisioa aurkeztu zuen, karlistekin negoziatu zen [[Zornotzako ituna]]ren ondoren. 1876 eta 1877 urte bitartean foru instituzioak ezabatu aurretiko Bizkaiko azken [[ahaldun nagusi]]a izan zen.<ref name="Urquijo Goitia1">[[Urquijo Goitia 1995]], 401. orr.</ref>