Aditz: berrikuspenen arteko aldeak

Munduko hizkuntza guztietan "[[izen]]" eta "aditz" kategoria lexikoak/sintaktikoak desberdindu daitezke. Tradizionalki, desberdintasun hori hiru ezaugarrien arabera egin ohi da: [[Semantika|semantikoa]], [[Morfologia (hizkuntzalaritza)|morfologikoa]], eta [[Sintaxi|sintaktikoa]]<ref>{{Cite aldizkari|hizkuntza=eu|izenburua=Izen eta Aditzen frekuentziak SVO eta SOV hizkuntzetan|urtea=2015|abizena=Pastor|izena=Luis|orrialdeak=|orrialdea=|argitaletxea=Ikergazte|ISBN=|url=http://www.inguma.eus/produkzioa/ikusi/ar-izen-eta-aditzen-frekuentziak-svo-eta-sov-hizkuntzetan?hizkuntza=eu}}</ref>.

Ezaugarri semantikoaren arabera, izenek “gauzak” edota “entitateak” adierazten dute; aditzak, berriz, “ekintzak”, “egoerak” edota “gertaerak”. Morfologikoki, izenak [[Numero (gramatika)|numeroa]] eta [[Genero gramatikal|generoa]] markatzen duten atzizkiak eraman ohi dute, eta aditzak, ordea, aldia, modua, [[Pertsona (argipena)|pertsona]] markak. Eta sintaktikoki, izenak perpausaren [[Subjektu (gramatika)|subjektua]] ala [[Objektu (gramatika)|objektua]] izan daiteke, baina aditzak subjektua zein objektuaren egoerari buruz adierazten du. Hala ere, hainbat kasutan ezaugarri hauek huts egin dezakete, adibidez “suntsipen” hitzean, “ekintza” bat adierazten duelako eta ez “gauza” edota “entitate” bat.