Holografia: berrikuspenen arteko aldeak

 

'''Holografia''' [[argi-uhin]]ak [[argazki]]-xafla lau baten gainean grabaturik objektu baten [[hiru dimentsio]]ko irudia lortzeko metodoa da. Holografiaren hastapena D. [[Gabor]]-ek finkatu zuen 1947an, baina [[laser]]-izpia asmatu zen arte ezin izan zen praktikara eraman (1963). Holograma lortzeko, laser-izpi bat bidaltzen zaio objektuari, bi zatitan banatua: erreferentziazko argi sorta zuzenean grabatzen da argazkian, eta bestea, berriz, objektuak islatu ondoren. Argazkian bi sorten arteko [[interferentzia]]-tarteak jasotzen dira, bi uhin-sortak fasean iristen diren tarteak, alegia. Holograma horri lehen erabili denaren maiztasun bereko laser izpi bat zuzentzen bazaio, objektuaren hiru dimentsioko irudi bat eratzen da, edozein aldetatik erliebean ikusi eta argazkia atera dakiokeena, alegia. [[Kreditu-txartel]]etan, [[diru paper|billeteetan]] eta disko trinkoetan erabiltzen dira, besteak beste.