Teodoro Hernandorena: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
32. lerroa:
 
[[Donibane Lohizune|Donibane Lohitzunen]] zabaldu zuen kontsulta berria eta familia bertara eraman zuen. [[1948]an [[Lapurdi|Lapurditik]] [[Paris|Parisera]] aldatu zuen bizilekua baina Euskal Herriari oso estuki lotuta jarraitu zuen beti. [[Hego Euskal Herria|Hegoaldera]] [[1952]]an itzuli zen lehen aldiz. Bigarrenez, [[1956]]an, [[Zizurkil|Zizurkilera]] etorri zen aitaren hiletara.
[[File:Txirritarekin.jpg|thumb|200]200px|left|Txirritari omenaldia Errenterian, 1936an. Ezkerretik eskuinera, eserita: Alkain, Lexo, Aitzol, J.M. Lujanbio «Txirrita», Basarri, Alkain (semea), Txapel; zutik: Hernandorena, Saiburu, Garmendia, Telletxea, Idiazabal, Zubimendi, Lizaso, Arcelus, K. Gaztelumendi, Olaizola, Uztapide]]
Politika utzita, kulturgintzari heldu zion Iparraldean, bertsolaritzari bereziki. Hamaika urrats eman zituen [[Lapurdi]], [[Nafarroa Beherea|Nafarroa Beherean]] eta [[Zuberoa|Zuberoan]] [[Bertsolaritza|bertsolaritzaren]] alde, [[bertsolari]] bila. Ez zuen aurkitu hegoaldean bezalako bertso‐girorik, Iparraldeko bertsolariek ez baitzuten oso fama onik garai haietan, ez ziren oso begi onez ikusiak. Haren lanak, ordea, fruituak eman zituen eta Iparraldean herriz‐herri eta auzoz‐auzo ibili ondoren, Hernandorena izan zen [[Mattin Treku|Mattin]] eta [[Xalbador]], besteak beste, lehen aldiz jendaurrean aurkeztu zituena, Donibane Lohitzunen. ''“Mattin eta ni, Hernandorenari esker ezagutu gaitu Euskal Herriak”'', zioen [[Urepel|Urepeleko]] Artzaintza|artzainak]]. Hori dela-eta urtero-urtero antolatzen da bertsolari gazteentzako [[Hernandorena Saria]].