Fernando Savater: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Gorkaazk (eztabaida | ekarpenak)
tNo edit summary
Etiketa: 2017 wikitestu editorearekin
No edit summary
Etiketak: Mugikor edizioa Mugikor web edizioa
3. lerroa:
'''Fernando Fernández-Savater Martín''' ([[Donostia]], [[Gipuzkoa]], [[1947]]ko [[ekainaren 21]]a) [[filosofo]]a da. Madrilen egin zituen Filosofia ikasketak. [[Madrilgo Unibertsitate Autonomoa]]n egon zen irakasle, baina arazo politikoak zirela eta, handik egotzia izan zen. Garai hartan, frantses idazleen obrak ([[Bataille]], [[Denis Diderot|Diderot]] eta [[Voltaire]]) itzultzetik bizi izan zen, eta prentsa idatzian (''Cuadernos para el diálogo, Triunfo, Informaciones, Revista de Occidente'' eta abar) argitaratzen zituen artikuluetatik. Ondoren, [[UNED]]en eta [[Euskal Herriko Unibertsitatea]]n aritu da irakasle hainbat urtez. Gaur egun, [[Madrilgo Complutense Unibertsitatea|Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean]] etika irakasle da.
 
Frankfurteko eskolaren jarraitzailea izan da, eta bere pentsamenduan [[Emil Cioran|Cioran]]en, [[Friedrich Nietzsche|NietzcheNietzsche]]ren eta [[Arthur Schopenhauer|Schopenhauer]]ren eraginei antzematen zaie. Savaterrenak dira, besteak beste: ''Ensayo sobre Cioran'' (1975), ''La infancia recuperada'' (1977), ''Panfleto contra el todo'' (1978), ''Política para Amador'' (1993), saiakerak. Bestalde, eleberriak ere idatzi ditu: ''Caronte aguarda'' (1981). Azken urteotan, irakaskuntza ([[Madrilgo Complutense Unibertsitatea|Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean]), liburu ugariren argitalpena eta ETAren aurkako militantzia sutsua tartekatu ditu.
 
Argitalpenei dagokienez, [[1990eko hamarkada]]ren hasieran ''Ética para Amador'' (1992) eta ''Política para Amador'' (1993) liburuek arrakasta handia izan zuten, gehienbat gazteei zuzendutako liburuak izanik, idazkera ulerterrazez lantzen baitzituen etika eta politikari buruzko hainbat gai. Orduz geroztik ere maiz landu du erregistro hori bere saiakera eta filosofia lanetan. Saiakeraren eta filosofiaren alorrean, liburu hauek argitaratu ditu, besteak beste, azken urteotan:'' Filosofía y sexualidad'' (1993), ''Ética como amor propio'' (1995), ''Diccionario filosófico'' (1995), ''Idea de Nietzsche'' (1995), ''El contenido de la felicidad ''(1996), ''Así hablaba Nietzsche'' (1996), ''Instrucciones para olvidar el Quijote'' (1996), [https://www.ivanillich.org.mx/Conversar-educar.pdf ''El valor de educar'' (1997)], ''Apología del sofista'' (1997), ''Despierta y lee'' (1998), ''Hetorodoxias y contracultura'' (1999), ''Las preguntas de la vida'' (1999, Zilarrezko Euskadi saria), ''Las razones del antimilitarismo y otras razones'' (1999), ''Invitación a la ética ''(1999, Anagrama saria), ''La voluntad disculpada ''(1999), ''Idea de Nietzsche'' (2000), ''El dialecto de la vida ''(2002), ''Pensamientos arriesgados ''(2002), ''El contenido de la felicidad'' (2002), ''Ética y ciudadanía'' (2002), ''Etnomanía contra ciudadanía'' (2002), ''Los caminos para la libertad. Ética y educación ''(2002), ''El valor de elgir'' (2003), ''El gran fraude: sobre terrorismo, nacionalismo y ¿progresismo?'' (2002), ''Los diez mandamientos en el siglo XXI ''(2002), ''La libertad como destino'' (2002), ''El gran laberinto'' (2005), ''Los siete pecados capitales ''(2005), ''Así hablaba Nietzsche ''(2006), ''La vida eterna'' (2007), eta ''La aventura de pensar'' (2008). 2001. urtean ''Perdonen las molestias. Crónica de una batalla sin armas contra las armas'' liburua argitaratu zuen. Liburu horretan 1997-2000 urteetan [[Euskal Herria]]ri buruz idatzitako hainbat artikulu bildu zituen. Eleberriak ere argitaratu ditu, hala nola ''La escuela de Platón'' (1991), ''El jardín de las dudas'' (1993), ''El juego de los caballos'' (1995), ''Diario de Job'' (1997), eta ''Caronte aguarda'' (2001).