Castúo: berrikuspenen arteko aldeak

'''''Castúo''''' [[Extremadura]]ko ([[Espainia]]) mintzairahainbat desberdinakmintzaira izendatzeko erabiltzen den terminoa da. Izendapen honekhorrek, beraz, nahasketa sor dezake, [[Cáceresko probintzia|Caceresko probintziaren]] ipar-mendebaldean hitz egiten den [[extremadurera]] edo goi-extremadurera izendatzeko erabiltzen baita maiz, autonomia erkidego horretan mintzatzen diren [[gaztelania]]ren aldaerak ere horrela izendatzeazizendatzen gainbaitira.

Era zehatzagoan, ''castuoacastúoa'' Extremadurako gaztelaniaren aldaerak dira,; extremadurera, ordea, [[astur-leones|asturleonera]] eta gaztelaniaren arteko trantsiziozko [[hizkuntza]] den bitarteanda. Gaztelaniaren aldaera extremadurar hauenhorien artean, horrela, erdi-extremadurera (''medioextremeño'') eta behe-extremadurera (''bajoextremeño'') deitutakoak nabarmentzennabari dira,: zeinekbi-biek [[leones|leoneraren]] eta [[portuges]]aren eragin txikia erakusten baitutedute.

Hiztegi nahiz idaztarauak sortzeko saiakerak egon dira, normalean herri bakar bateko formak jasozjasota.

''CastuoCastúo'' izena [[Luis Chamizo Trigueros]] poeta extremadurarrak sortu zuen, [[Badajozko probintzia|Badajozen]] jaioa zenak. Horrek: [[1921]]ean<nowiki/>eko bere ''El Miajón de los Castúos'' liburua kaleratu zuen. Bertanliburuan, Extremadurako nekazaritza eremuetako hizkera jasotzen saiatu zen. Idazleak bere liburuetan gaztelaniaren aldaerak jaso zituen, nahiz eta, esan bezala, izen horrekin gaur egun extremadurerari ere erreferentzia egiten zaion.

CastúoCastúoa literaturara bi egileen eskutik heldu zen: [[José María Gabriel y Galán]] eta [[Luis Chamizo]]. Gaur egun zenbait egilek dialekto hauhori erabili izan du. Liburu berrien artean hauek aipa daitezke:

* [[Luis Martínez Terrón]]: ''Primera antología de poesía extremeña (De Gabriel y Galán a [[Juan José Camisón)'', 2005.