Burdina: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
erreferentziak gehitu
formulak hobetu
145. lerroa:
Burdina haluroak oso ezagunak dira, burdina (III) ioduroa izan ezik. Normalean, haluro ferrosoak hidrohaluroekin tratatzean sortzen dira.
 
<chem>Fe + 22HX HX → FeX<sub>2</sub-> FeX2 + H<sub>2H2</subchem> (X = F, Cl, Br, I)
 
Burdinak fluorrarekin, kloroarekin eta bromoarekin erreakzionatzen du dagokion haluro ferrikoa emateko.
 
<chem>2 Fe + 3 X<sub>2</subX2 -> 2 FeX<sub>3FeX3</subchem> (X = F, Cl, Br)
 
Ioduro ferrikoa termodinamikoki ezegonkorra da Fe<sup>3+</sup>-aren oxidazio potentziala  eta I<sub>2</sub>-aren erredukzio potentzial altua dela eta.
 
2 I<sup>−</supchem>2I- + 2 Fe<sup>2Fe^{3+</sup} -> → I<sub>2</sub>I2 + 2 Fe<sup>2Fe^{2+}</supchem> (E<sup>0</sup> = +0.23 V)
 
=== Disoluzioko kimika ===
Erredukzio potentzial estandarrak ingurune azidoan  hurrengo hauek dira:
 
Fe<supchem>Fe^2+</sup> +2e<sup- ->- Fe</supchem> →Fe                                                   Eº:-0.447V
 
Fe<supchem>Fe^3+</sup> +3e<sup- ->- Fe </supchem> →Fe                                                   Eº: -0.037V
 
FeO<sub>4</sub><supchem>FeO4^2-</sup> + 8H<sup>+</sup> + 3e<sup>-</sup -> Fe<sup>^3+</sup> + 4H<sub>24H2O </subchem>O               Eº:+2.20V
 
Ferrato (VI) anioia oso oxidatzaile sendoa da eta nitrogenoa eta amoniakoa giro tenperaturan oxidatzen ditu, baita ura ere pH azido edo neutroetan.
168. lerroa:
Fe<sup>3+</sup> ioiak hexaaqua konplexuak eratzen du uretan eta hurrengo hidrolisiak ematen ditu uretan:
 
<chem>[Fe(H<sub>2</sub>OH2O)<sub>6</sub>]<sup>^3+ </sup=> [Fe(H<sub>2</sub>OH2O)<sub>5</sub>(OH<sup>-</sup>)]<sup>^2+</sup> + H<sup>+ </supchem>                      K=10<sup>-3.05</sup>
 
<chem>[Fe(H<sub>2</sub>OH2O)<sub>5</sub>(OH<sup>-</sup>)]<sup>^2+ </sup=> [Fe(H<sub>2</sub>OH2O)<sub>4</sub>(OH<sup>-</sup>)<sub>2</sub>] + H<sup>+ </supchem>             K=10<sup>-3.26</sup>
 
=== Koordinazio konposatuak ===
182. lerroa:
Labean ematen diren erreakzioak, kokearen oxidazioa:
 
<chem>2 C + O<sub>2</subO2 -> 2 CO </chem>
 
Karbono monoxidoak burdina erreduzitzen du, karbono dioxidoa askatuz.
 
Fe<sub>2</sub>O<sub>3</subchem>Fe2O3 + 3 CO -> 2 Fe + 3 CO<sub>2CO2 </subchem>
 
Burdina oxidoak batzuk tenperatura altuko guneetan zuzenean koke-arekin erreakzionatzen du.
 
2 Fe<subchem>2</sub>O<sub>3</sub> Fe2O3 + 3 C -> 4 Fe + 3 CO<sub>2CO2 </subchem>
 
Ez-purutasunak kentzeko kareharria gehitzen da (kaltzio karbonatoa), honek silikatoak eliminatzen ditu lortzen den burdina ahalik eta puruena izateko. Lehenengo CaO eratzen da karbono dioxidoa askatuz eta kaltzio oxidoak silikatoekin erreakzionatzen du burdinetik bananduz:CaCO<sub>3</sub> → CaO + CO<sub>2</sub>
 
<chem>CaCO3 ->CaO + CO2 </chem>
CaO + SiO<sub>2</sub> → CaSiO<sub>3</sub>
 
<chem>CaO + SiO2 -> CaSiO3 </chem>
 
Ez-purutasunek burdina baino dentsitate txikiagoa dutenez burdinaren gainean geratzen dira, beraz banandu egiten dira. Burdina hozten denean arrabioa lortzen da eta altzairua sortzeko erabili ohi da. Ez-purutasunak edo sarra errepideak eraikitzeko material bezala edo ongarri bezala erabili daitezke.
203 ⟶ 205 lerroa:
Gas naturala partzialki oxidatzen da (Beroa eta katalizatzailearekin):
 
2 CH<sub>4</subchem>2 CH4 + O<subO2 ->2</sub> → 2 CO + 4 H<sub>2H2 </subchem>
 
Burdina minerala gasarekin tratatzen da labe baten, burdina solidoa eratuz.
 
Fe<sub>2</sub>O<sub>3</subchem>Fe2O3 + CO + 2 H<sub>2</subH2 -> 2 Fe + CO<sub>2</sub>CO2 + 2 H<sub>2H2O </subchem>O
 
Silikatoak kareharria gehituz eliminatzen dira, labeetako prozesamenduan egiten den bezala.
214 ⟶ 216 lerroa:
Aluminio hautsaren eta burdina oxidoaren errekuntzaren produktua da burdina.
 
Fe<sub>2</sub>O<sub>3</subchem>Fe2O3 + 2 Al -> 2 Fe + Al<sub>2</sub>O<sub>3Al2O3 </subchem>
 
== Aplikazioak ==