Solido kobalente: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary
t Robota: Aldaketa kosmetikoak
1. lerroa:
'''Solido kobalenteen''' partikula osagaiak [[atomo]] elektronegatiboak dira, [[ez-metal]]ak, eta [[lotura kobalente]]en bitartez lotzen dira. Lotura horiek kristal osoan zehar hedatzen dira, ez dago [[molekula]] isolaturik, eta kristal osoa molekulatzat har dezakegu. Lotura kobalentea lotura zuzendua da, hau da, atomoen posizioak lotura kobalenteak mugatzen ditu ([[lotura metaliko]]ak eta [[Lotura ioniko|ionikoionikoak]]ak ez dute norabide nagusirik), eta horri esker solido kobalenteen propietateak oso bereziak dira.
 
Ez daude solido kobalenteen kasu asko; batez ere, sistema periodikoaren [[14. taldeko elementu|karbono taldeko]] [[elementu]]etan, eta elementu horien konposatu batzuetan aurkitzen dira. Taula honetan solido kobalenteak eratzen dituzten elementuak eta forma [[alotropiko]]ak daude.
[[Fitxategi:Solido kobalenteak eratzen dituzten elementuak eta forma alotropikoak.png|500px|thumb|erdian|Solido kobalenteak eratzen dituzten elementuak eta forma alotropikoak]]
 
= Propietate orokorrak =
 
Solido kobalenteetan atomoak lotuta mantentzen dituzten indarrak oso sendoak eta zuzenduak direnez, hauek dira solido kobalenteen ezaugarririk nagusiak:
* Solidoa atomoetan banatzeko energia handia beharrezkoa da, hau da, [[sare-energia]]ren balioa oso handia da, eta halaber [[Fusio tenperatura|fusio-puntuapuntuak]]k, [[irakite-tenperatura]]k eta hainbat [[propietate fisiko]].
 
[[Grafito]]aren sare-energia [[diamante]]arena baino handiagoa da. Horrek esan nahi du [[baldintza estandar]]retan grafitoa karbonoaren egitura egonkorrena dela. Diamantea espontaneoki grafito bihurtzen da, baina prozesu hori hain astiro gertatzen da, ezen baztertu baitezakegu.
27. lerroa:
| SiC || 1225 || 2600 (subli)
|}
* Lotura zuzendua denez, solido horiek gogorrenak eta konprimaezinenak dira; izan ere, diamantea ezagutzen den material gogorrena da.
 
* Solido kobalenteak [[isolatzaile]]ak dira, bai tenperatura baxuan bai urtuta daudenean, solido kobalenteetan [[elektroi]] askerik edo [[ioi]] mugikorrik ez dagoelako. Dena den, solido batzuk ez dira kobalente puruak, adibidez [[Germanio|germanioagermanio]]a edo [[eztainu]]a, eta metal-izaera ez da baztergarria. Kasu horiek [[erdieroale]] [[intrintseko]]tzat hartzen dira.
 
* Solido horiek zailak dira disolbatzen bai [[disolbatzaile polar]]retan bai eta [[apolar]]retan ere.
 
= Egiturak =
 
Solido kobalenteen egitura lotura kobalenteen norabideek mugatzen dute, eta horregatik ez da erraza solido guztien egiturak era sistematiko batean biltzea. Atomo baten inguruan lotura kobalenteen geometria, askotan, tetraedrikoa da ([[zortzikotearen araua]]), eta sortzen den solidoaren egitura, batzuetan, [[tetraedro]]en paketatze moduan uler daiteke (batez ere, karbono taldeko atomoekin lau [[balentzia-elektroi]] dituztelako). Baina, askotan, geometria [[oktaedriko]]tik sortzen diren egiturak ere badaude.
 
== Diamantea ==
 
[[Fitxategi:Diamantearen egitura.png|450px|thumb|eskuinera|Diamantearen egitura]]
Diamantea karbonoaren forma [[Alotropia|alotropikalotropiko]]o bat da, eta solido kobalenteen adibide adierazgarriena da. Diamantearen egitura ulertzeko, karbonoaren lau sp<sup>3</sup> [[orbital]] hibridoak erabiliko dira, eta bakoitzean elektroi bat sartzen da, 2(sp<sup>3</sup>)<sup>4</sup> . Orbital horien geometria tetraedrikoa da; ondorioz, diamantean karbono bakoitzaren inguruan, tetraedro baten erpinetan lau karbono aurkitzen dira. Lau karbono horiek ere beste lau karbonori lotzen zaizkie banaketa berdinari jarraituz eta abar. Horrela, esan daiteke diamantearen egitura erpinaren bidez lotzen diren tetraedroak direla.
 
Diamantearen egituraren [[gelaxka unitatea]] [[Zink|zinkazink]]renaren [[blenda]]rena bezalakoa da, baina atomo guztiak berdinak dira: aurpegietan zentraturiko kuboa, eta hutsune tetraedrikoen erdiak txandakaturik atomoz beteta.
 
Diamanteaz gainera, silizioak, germanioak eta eztainu grisak ere egitura hori dute, eta halaber elementu horien konposatu batzuek, hala nola karborundo -SiC (Si paketatze kubiko trinkoa eta C hutsune tetraedrikoetan)-, BN eta BPak.
 
== Grafitoa ==
 
[[Fitxategi:Grafitoaren egitura.png|400px|thumb|eskuinera|Grafitoaren egitura]]
Grafitoa, arkatza, karbonoaren beste forma [[Polimorfismo (kimika)|polimorfikopolimorfikoa]]a da, eta, diamantearekin alderatuz, propietateak guztiz desberdinak dira: solido gris distiratsua, biguna eta itsaskorra da. Hau da, fisikoki ez du zer ikusirik diamantearekin, eta hori atomoak beste era batean ordenaturik daudelako bakarrik gertatzen da.
 
Grafitoa simetria hexagonaleko karbonozko xaflaz osatuta dago. Xafla batean karbono atomo bakoitza, sp<sup>2</sup> hiru orbital hibridoren bidez, hiru karbono atomori lotzen zaie; geometria trigonal laua da. Karbono bakoitzari xaflarekiko perpendikularra den beste p orbital bat geratzen zaio, elektroi bakarrekoa. Orbital horien guztien artean alboko interakzio bat gertatzen da, bentzenoan gertatzen denaren antzekoa. Xafla osatzen duten atomo guztien artean π lotura deslokalizatu bat sortzen da. Izatez, karbonoen arteko distantziak bentzenoan eta grafitoan oso antzekoak dira (1,35 Å eta 1,42 Å, hurrenez hurren).
 
Xaflak bata bestearen gainean jartzen dira, eta [[Van der Waalsen indar|Van der WaalsWaalsen]]en interakzio ahularen bidez lotzen dira. Xaflen arteko distantzia nahiko handia da —3,35 Å— haien arteko interakzioen ahultasuna dela eta. Ondorioz, grafito xaflatan erraz apur daiteke, xaflakorra da, eta propietate horretaz baliatzen gara arkatzez idazteko edo lubrifikatzaile moduan erabiltzeko.
 
Grafitoak beste propietate berezi bat dauka: [[Eroankortasun elektriko|eroankortasuneroankortasuna]]a. Grafitoaren egituran, π sisteman dauden elektroiak deslokalizaturik daude xaflako atomo guztien artean, eta xaflan zehar oso mugikorrak dira. Hori dela eta, xafletako norabidean grafitoa eroalea da, baina ez xaflen norabide perpendikularrean. Eroankortasun horri esker, grafitoa [[elektrodo]] geldo gisa erabiltzen da.
 
== Silizea, SiO<sub>2</sub> ==
 
Silizean, alde batetik, silizio atomo bakoitza, tetraedroari jarraituz, lau oxigeno atomori lotuta dago; beste aldetik, oxigeno bakoitza bi siliziori lotuta dago. Beraz, ez dago Si-Si loturarik. Tetraedro horiek era desberdinak ordena daitezke forma alotropiko desberdinak osatuz. Silizearen hiru egitura polimorfiko ezagutzen dira: kuartzoa, tridimita eta kristobalita.
66. lerroa:
[[Fitxategi:Silikatoak.png|400px|thumb|erdian|Silikatoak]]
 
== Solidoen arteko konparaketa ==
Solido mota guztiak aztertuta eta haien propietate garrantzitsuak eta haien arteko desberdintasuna ulerturik, solidoak bi taldetan bana daitezke:
* Solido molekularrak: molekula banakoak ([[gas noble]]ak izan ezik), molekula arteko interakzioen bidez lotuta.
* Sare-formako solidoak: atomo edo ioien sare bat. Partikula horien arteko interakzio motaren arabera, solido metaliko, ioniko edo kobalente izan daitezke. Erretikuluen ordenamenduaren arabera, solidoak hiru dimentsiokoak (lotura hiru dimentsioetan zabaltzen da), bi dimentsiokoak (erretikuluak gainazal batean lotzen dira eta gainazalak molekula arteko indarren bidez lotzen dira) edo dimentsio bakarrekoak (kateak osatu eta, kateen artean, van der Waalsen interakzioak).
[[FileFitxategi:Solidoen konparaketa.png|400px|thumb|erdian|Solido mota ezberdinen konparaketa]]
 
Solidoak konparatzeko, propietate garrantzitsuen gainean eragina duten faktoreak kontuan hartzekoak dira, hala nola:
* Partikulen izaera (egitura, tamaina, forma)
* Partikulak lotzen dituen indar mota
* Lotura zuzendua den ala ez
* Kristalaren egitura
 
Egindako sailkapena eta solido guztien deskribapena ideala izan da. Oso gutxi dira solido kobalente (ioniko, metaliko edo molekular) puruak direnak; solido errealak solido mota guztien nahastea izaten dira.
 
= Bibliografia =
 
* Steven S. Zumdahl; Susan A. Zumdahl (2000), Chemistry (5 ed.), Houghton Mifflin, pp. 470–6, ISBN 0-618-03591-5