Pascal Gaigne: berrikuspenen arteko aldeak

Aita eta ama [[bretoi]]ak zituen, eta [[Normandia]]n jaio arren, zortzi hilabete baino ez zituela utzi zuen eskualde hura. Aita ingeniaria zen eta batetik bestera bidaiatzea tokatzen zitzaion.<ref>{{Erreferentzia|izena=|abizena=Berria.eus|urtea=|izenburua=«Espero dut nehoiz ez dudala aurkituko musikaren sekretua»|argitaletxea=|orrialdea=|orrialdeak=|ISBN=|hizkuntza=|url=https://www.berria.eus/paperekoa/1989/036/001/2018-02-18/espero_dut_nehoiz_ez_dudala_aurkituko_musikaren_sekretua.htm|aldizkaria=Berria|sartze-data=2018-02-18}}</ref> Pascal [[Baiona|Baionan]]n finkatu zen lehenik eta [[1985]]etik [[Donostia]]n bizi da. Hori dela eta, jaiotzez [[Normandia|normandiarranormandia]]rra izanagatik, beti egon da oso lotua Euskal Herriari eta euskal musikari. Musika ikasketak [[Paueko eta Aturrialdeko Unibertsitatea|Paueko Unibertsitatean]] eta [[Tolosako Kontserbatorio Nazional]]ean egin zituen. Gaur egun musika elektroakustikoko irakasle da bertan. Horrekin batera, [[Informatikainformatika musikal|informatika musikalaren]]aren inguruko ikerketa taldeetan lankide da.

Belaunaldi askotako euskal musikariekin lan egin du, besteak beste [[Imanol Larzabal|Imanolekin]], [[Niko Etxart]]ekin eta, batez ere, [[Amaia Zubiria]]rekin, azken honekin batera hiru disko kaleratu baitzituen: ''[[Egun argi hartan]]'', ''[[Kolorez eta ametsez]]'' eta ''[[Hamar urte euskal zineman]]''. [[Joseba Tapia]]rekin eta beste hainbatekin ere aritu da, eta produkzio lanetan ere badihardu.