Palinologia: berrikuspenen arteko aldeak

[[Palinologia]] [[botanika]]ren diziplina bat da non [[polen]]a eta [[espora]]k lantzen dute.[[Zientzia]] honen helburua da [[polen]]aren morfologiaren estruktura osatzea. Baita balore [[taxonomia|taxonomikoa]] du eta honen bidez, taxoiak bereiztea uzten du (familia, generoak eta espezieak). Ikasketa [[paleontologiko]]an lortzen du zientzak honek bere itzulkortasun gorenena, batez ere [[polen]]a usteltze erresistenzia handia duelako exinaren ezaugarri kimikoengatik. Ikerketa eremu hau "Palinologia" deitzen da.

 

Paleopalinologiaren oinarria da [[polen]]a eta [[espora]]k (baita [[palinoformoak|palinoformo]] deitzen dira) harritzeko duten gaitasunetan. Palinoformoak haizeak mugitzen ditu, beste animalia batzuk eta beste leku batzuetan uzten dituzte. Fosil hauei esker, jakin daiteke nolakoa zen antzinako landaretza, hau jakiteko fosil horien exina ateratzen da eta aztertzen da.

 

Paleonapalinologia oso garrantzitsua da batez ere arlo [[biologia|biologikoan]], arlo honi esker jakin daiteke nola eboluzionatu duen landaretza, nola desagertu diren hainbat landare espezie eta hainbat arlo biogregrafia historikoa landareekin zerikusirik dutenak ([[geobotanika]] eta [[fitografia]]). Baita beste arlo batzuen bidez ([[arkeozoologia]], [[paleoantropologia]] eta [[paleobotanika]]) hainbat giro fosilen berreraikuntza egitea uzten du.

 

Polen fosil ohikoenak [[turbera]]k edo [[hezegune]]ak dira. Polena ondo kontzerbatzeko [[anoxia (argipena)|anoxiaren]] izaera modu konstantean egon behar dira, hau da, polena leku jakinetan kontzerbatzen da modu egokian, batez ere higadura txikiko tokietan eta oxigenazio baxuko lekuetan. Horregatik, turberak leku egokiak dira kontzerbaziorako. Turberetan hainbat ikerketa egiten dira ikusteko ea ze nolako aldaketak egin diren inguruan.

 

Paleopalinologia balio handia du beste hainbat arloetan adibidez, [[arkeologia]]n.