<sup>2</sup>H aurrekoarekin batera hidrogenoaren isotopo egonkor bakarra dugu. ''[[Deuterio]]'' izena egozten zaio, eta bere nukleoa bi [[nukleoi|nukleoiz]]z osatua dago, [[protoi]] batez eta [[neutroi]] batez. [[Lurra|Lurreko]] hidrogenoaren %0,0026 eta %0,0184 artean ''deuterio''a dugu. Isotopo honek ez du [[desintegrazio erradioaktibo|erradiaktibitaterik]] eta ez du giza osasunean eragin nabarmenik. [[Deuterio]] atomo ugariz osaturiko urari `''[[ur astun]]''` izena egozten zaio deuterioa protioa baino astunagoa baita. Deuterioa eta deuterioak osatzen dituen substantziak marka ez-radioaktibo gixa erabili ohi dira saiakera kimikoetan baita <sup>1</sup>H-NMR espektroskopiako solbente gixa. `''[[Ur astun]]a''` neutroi moderatzaile eta hozgarritzat erabili ohi da [[erreaktore nuklear]]retan. Deuterioa [[fusio nuklear]]rerako erregaitzat erabil liteke.
== Tritioa ==
<sup>3</sup>H (edo Helio-3) [[isotopo]]ari ''[[tritio]]'' izena egozten zaio eta hiru [[nukleoi]] biltzen ditu [[atomo nukleo|nukleo atomikoan]], bi [[neutroi]] eta [[protoi]] bat urrenez urren. Isotopo hau aurreko biak ez bezala erradiaktiboa da, eta [[beta partikula|β]] erradiazioa igorriz desintegratzen da. ''[[Tritio]]ak'' 12,32 urteko batez besteko bizitza du. Tritio naturala [[Izpiizpi kosmiko|izpi kosmikoen]]en eta [[atmosfera]]ko [[gas]]en arteko interakzioan sortzen da oso kantitate txikietan. [[Lurra|Lurrean]] dagoen tritioaren beste iturri bat [[bonba nuklear|arma nuklearren]] entseguak dira. D-T f[[Fusio nuklear|usio nuklearnuklearrean]]rean erabiltzen da erreaktibo gisa. Tritioa [[isotopo]]en [[geokimika]]n erabiltzen da denbora neurtzeko, eta tritio gasa argia sortzeko ere erabil daiteke. Aspaldi ''tritioa'' markazio kimiko eta biologikorako erabiltzen zen marka erradiaktibo gisa, gaur egun ordea ez da hainbeste erabiltzen.
