Silikato (mineral): berrikuspenen arteko aldeak

Silikatoen egitura gehienak, horien artean kate bakunak eta bikoitzak, ez dira konposatu kimiko neutroak. Baina [[tetraedro]] indibidualean bezala, egitura horiek, [[katioi]] metalikoen inklusioekin neutralizatuta daude. Silikatoen egiturak lotzeko gehien erabiltzen diren katioiak honako hauek dira: burdina (Fe), magnesioa (Mg), [[Potasio|potasioa]] (K), sodioa (Na), aluminioa (Al) eta kaltzioa (Ca). Katioi horietako bakoitzak, [[erradio atomiko]] eta karga desberdina dauka. Normalean, gutxi gora beheragorabehera tamaina berdina duten [[Ioi|ioiak]], beraien artean ordezkatu daitezke. Adibidez, burdinaren ioia (Fe²⁺) eta magnesioarena (Mg²⁺) antzeko tamaina dutenez, beraien artean ordezkatu daitezke [[Mineral|mineralaren]] egitura aldatu gabe, eta gauza bera gertatzen da [[kaltzio]] eta sodioaren artean. Gainera, askotan, [[Aluminio|aluminioak]] silizioa ordezten du siliko-oxigeno tetraedroan.

Talde honetako mineralik arruntena, [[Hornblenda|horblenda]] da eta anfibolen taldekideen artean, egitura kimiko konplexuena daukana da. Horblendak, kolore berde iluna edo beltza izan ohi du eta bere exfolazio angeluetaz gain (60° eta 120°koak gutxi gora beheragorabehera) [[Augita|augitaren]] antzekoa da. Tetraedroen kate bikoitzak ematen dio exfoliazio berezi hau horblendari. Arroka batean, horblendak kristal luzangak eratzen ditu eta horrela, [[Piroxeno|piroxenotik]] bereiz ditzakegu, kristall zapalduak eratzen ditu eta. Batez ere arroka kontinentaletan aurkitzen da, non arroka argien zati beltz bezala jokatzen duen.