Burdinola: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
65. lerroa:
XIX. mendearen hasieran burdinolak desagertzen hasi ziren. 1820 inguruan, artean, [[Jose Antonio Ibarra]] merkatariak 100 burdinbide baino gehiagori hornitzen zien mea Kantauriko kostaldean bere Somorrostroko meategietatik. [[Lehen Karlistaldia|I. Karlistaldian]], zaila izan zen mearen hornikuntza, Bizkaian Bilbo inguruarekin zegoen zatiketa zela eta. Horregatik, burdinola askok behea jo zuten, eta beste batzuek ekoizpena asko gutxitu.
 
Gerra amaitu ondoren, olagizonek bikoiztu egin zituzten gerra aurretik zituzten zorrak; izan ere, mea garestia zen;. hainHain zuzen, zor horiek izan ziren ordu1828an artesortutako Ibarra[[Ybarra, Mier etay Compañía]] [[Bilboko itsasadarra|Itsasadarreko]] bestemea-hornitzaile merkatarieta familiamerkatarien batzuenkonpainiaren diru sarrera nagusiak, hasieran. Mendea bukatzerako, ez zen jada burdinola bakarren bat besterik gelditzen.
 
Burdinolak erabat desagertzeko arrazoirik nagusienak hauek izan ziren: