16:10, 29 urtarrila 2019ko berrikusketa aldatu Iñaki LL (eztabaida \| ekarpenak) Kontu sortzailea, Egiaztatutako erabiltzaileak, Administratzaileak 25.391 edits t →‎Burdinolen gainbehera: geh Etiketa: Ikusizko edizioa ← Aurreko ezberdintasuna		21:15, 29 urtarrila 2019ko berrikusketa aldatu desegin Iñaki LL (eztabaida \| ekarpenak) Kontu sortzailea, Egiaztatutako erabiltzaileak, Administratzaileak 25.391 edits t →‎Burdinolen gainbehera: geh Etiketa: Ikusizko edizioa Hurrengo ezberdintasuna →
63. lerroa: == Burdinolen gainbehera == XIX. mendearen hasieran burdinolak desagertzen hasi ziren. 1820 inguruan, artean, [[Jose Antonio Ibarra]] merkatariak 100 burdinbide baino gehiagori hornitzen zien mea Kantauriko kostaldean bere Somorrostroko meategietatik. [[Lehen Karlistaldia\|I. Karlistaldian]], zaila izan zen mearen hornikuntza, ~~Euskal~~Bizkaian ~~Herriko~~Bilbo inguruarekin zegoen zatiketa zela eta. Horregatik, burdinola askok behea jo zuten, eta beste batzuek ekoizpena asko gutxitu. ~~Mendea bukatzerako, ez zen jada bakarren bat besterik gelditzen.~~ Gerra amaitu ondoren, olagizonek bikoiztu egin zituzten gerra aurretik zituzten zorrak; izan ere, mea garestia zen; hain zuzen, zor horiek izan ziren ordu arte Ibarra, Mier eta [[Bilboko itsasadarra\|Itsasadarreko]] beste merkatari familia batzuen diru sarrera nagusiak. Mendea bukatzerako, ez zen jada burdinola bakarren bat besterik gelditzen. Burdinolak erabat desagertzeko arrazoirik nagusienak hauek izan ziren:

Burdinola: berrikuspenen arteko aldeak