Burdinola: berrikuspenen arteko aldeak

'''Burdinola''' edo '''ola''' [[burdin]] [[mineral]]a landu eta burdina ekoizteko antzinako lantegia da.<ref name="harluxet">{{eu}}[http://www1.euskadi.net/harluxet/hiztegia1.asp?sarrera=burdinola Harluxet Hiztegi Entziklopedikoko sarrera]</ref> Euskal Herriko historian garrantzi handiko jarduera izan zen, bereziki XIV. mendetik XVIII. mendera. Tradizio horren lekuko dira euskal mitologian burdingintzari buruzko testigantza ugariak. XIXXVIII. mendetik aurrera, ordea, [[Industria Iraultza]]rekin batera, burdinolen gainbehera hasi zen, eta [[labe garai]]en garapenarekinsorrerak bateraeman zien azken kolpea.

XIX. mendearen hasieran burdinolak desagertzen hasi ziren. 1820 inguruan, artean, Jose Antonio Ibarra merkatariak 100 burdinbide baino gehiagori hornitzen zien mea Kantauriko kostaldean bere Somorrostroko meategietatik. I. Karlistaldian, zaila izan zen mearen hornikuntza, Euskal Herriko zatiketa zela eta. Horregatik, mendeaburdinola askok behea jo zuten, eta beste batzuek ekoizpena asko gutxitu. Mendea bukatzerako, ez zen jada bakarren bat besterik gelditzen.